Wasted Youth Club is evenwichtig en energiek tot de laatste seconde
Arnhemse garagerockers overtuigen in Hall of Fame
Met hun nieuwe album CONSEQUENCES onder de arm, werd Hall of Fame afgelopen donderdag door Wasted Youth Club getrakteerd op gekte, bier en distortion. Een avond die uitstekend werd voorgezet/geopend door Abdomen, vervolgens niet helemaal ingekopt door Paracetemøl, maar met de Gelderlanders als afsluiter zeker doel trof.
"I'm not myself, wave me goodbye"; nee, Abdomen komt niet met verhalen over hoe mooi de wereld is, maar verft Hall of Fame inktzwart met donkere gedachtes. Luchtigheid is er vooral tussendoor, want de band grapt onder andere waar ze vandaan komen ("Groningen!" "Terschelling!") maar het zijn gewoon Friezen die ongetwijfeld in een zagerij hebben gewerkt, want het gitaar- en drumgeweld spat van Abdomen af. Geen fijnzinnig figuurzagen, maar met de cirkelzaag een massaal blok op tafel zetten, waar, helaas, zo vroeg op de avond nog weinig man aan zit. Abdomen verdient meer.
Hoofdpijn? Paracetemølletje? Terwijl we net alle hoeken van de Hall hebben gezien, kabbelen deze Arnhemmers-met-liefde-voor-METZ-en-Ty-Segall wat verlegen door en zit de meeste beweging in de knot van gitarist Jamil Molenaar die steeds losser komt te zitten. Had dit niet beter voor Abdomen kunnen staan? We zullen het nooit weten, het publiek wacht vooral op...
Wasted Youth Club. Zonder drummer. Want die blijkt de weg nog niet te hebben gevonden. "Zie je een ananas in een tuinbroek? Stuur hem naar het podium!" Als het viertal dan compleet is, wordt 'Busman' ingezet en is het niveauverschil tussen deze club en de andere twee snel duidelijk. Overtuigingskracht, beweging, liedjes; we hebben het al in verschillende hoeveelheden hiervoor gezien, maar Wasted Youth Club spant de kroon.
Synthesizers maken 'Minds' onweerstaanbaar dansbaar en de goede samenzang maakt van de muziek een evenwichtig geheel en dat lekker gestoord uit. Het bier vliegt alle kanten op, de microfoonstandaarden krijgen veel te verduren en als zelfs zanger/gitarist Sven van Vessem de pit induikt, is het feest bijna compleet. Dat is het bij afsluiter 'Look What They've Done To My Song, Ma' van Melanie; een folk-nummer dat met zo'n titel erom vraagt om in de fik te worden gezet met de nodige distortion en plat bier. De Hall puilt uit, iedereen schreeuwt 'La, La La' mee en de consequentie is dat Wasted Youth Club de zegetocht weer lekker voortzet.