Indiefolkie Nagasaki Swim mijmert over zijn eigen begrafenis

Eerste single van tweede album is een uitgestrekte indiefolksong

Kijk eens aan, weer een prachtig liedje van Nagasaki Swim! Vorig jaar debuteerde Rotterdammer Jasper Boogaard onder dat alias met The Mirror, een album vol betoverende indiefolk met knikjes richting Lomelda en (sandy) Alex G, ondertussen ligt er al een tweede album klaar dat op dat geluid verder borduurt. Sterker nog, eerste single ‘The Weight Pt. II’ is het vervolg op een liedje van The Mirror. ‘We waren ‘The Weight’ aan het repeteren voor de liveshow. Toen is ‘Part 2’ ontstaan,’ vertelt Jasper. ‘Er zit een akkoordenprogressie in dat nummer waar ik meer uit wilde halen, daar ben ik met akoestische gitaar op gaan jammen, vervolgens zijn we het laag op laag gaan uitbouwen.’ 

Op ‘The Weight Pt. 2’ mijmert Jasper: ‘Death is on my mind’. ‘Niet op een melancholische manier, hoor, maar het is iets waar ik vaker over nadenk. Soms raak ik in gedachten verzonken over mijn eigen begrafenis. Daarom zing ik: ‘Picture all my friends out there.’ Ik denk vaak na over wat ik achterlaat. Dat is ook een gedachte die voorbij komt op ‘The Weight Pt. I’: ‘Have I made enough records?’. Het liefst zou ik héél véél muziek achterlaten. Neem Mount Eerie of Haruomi Hosono van de Japanse synthpopgroep Yellow Magic Orchestra. Oké, ze zijn niet dood, maar ze hebben een gigantische discografie waarin ze van alles proberen, van ambient tot punk en folk tot black metal in het geval van Mount Eerie. Ik denk vaak: zou het niet zonde zijn als ik niet zoiets doe? Met zo’n nalatenschap kun je misschien ook een beetje ontsnappen aan je eigen sterfelijkheid.’ 

Goed, dat nieuwe album dus. Het heet Everything Grows en bevat weer de zwierige vioolpartijen van Molly Germer van (sandy) Alex G, en ditmaal ook een boel prachtige pianopartijen van Nagasaki Swim-gitarist Kat Kalkman. 23 mei presenteert de band 'The Weight Pt. II' als single voor de Paradiso Vinyl Club. En Nagasaki Swim gaat een mooie zomer tegemoet: shows op eilandfestival Oerol én Best Kept Secret, toch wel de heilige graal van de festivalshows voor de indiefolkie. ‘Ik ga al sinds de eerste editie in 2013, toen ik 15 was. Ik kwam net uit mijn Blink-182 fase, begon net de indiescene te ontdekken, daarna is het echt een traditie geworden om naar Best Kept Secret te gaan. Echt een gedroomde festivalshow.’ 

Luister de track nu hiernaast.

#news
Laatste nieuws en artikelen van 3voor12