DOOL sluit tour af met krachtige show vol energie en emotie
Cirkeltje rond in 013
Twee en een halve minuut lang is het pikkedonker in 013. Een synthesizer-intro wordt gedraaid over de speakers en het zijn de eerste noten die Raven van Dorst op gitaar speelt van 'Venus In Flames' waarop het publiek zo hard juicht dat je bijna denkt dat het om een klassieker gaat. Het publiek ontvangt de song alsof deze al jaren meegaat. Niets is minder waar, want de song staat op het eerder dit jaar verschenen album The Shape Of Fluidity en zijn we vanavond in de Next getuige van DOOL's laatste show van dit jaar dat in het tekent staat van de langspeler met liefst acht nummers op de setlist.
Voor Van Dorst en co. is het cirkeltje rond in 013, want, zo zegt Raven na een half uur: "We zijn hier het jaar begonnen om onze plaat te vieren en te presenteren! Hiernaast in de Main op Roadburn in april. Wat uiteraard te gek was. En nu mogen we hier het jaar afsluiten. Weer in Tilburg! Wij vinden dat leuk", zegt ze lekker droog maar wel duidelijk gemeend. Dat de nieuwere nummers ijzersterk zijn, wordt al snel duidelijk gedurende de show. Van Dorst weet loepzuivere, indrukwekkende zanglijnen uitstekend te combineren met soepel gitaarspel. Daar hebben de twee andere gitaristen ook veel aan als het tijd is voor hen om te soleren. Nummers als 'Self-Dissect' en 'The Shape Of Fluidity' springen eruit met de tegenstelling van melodische zanglijnen en een loodzware ritmesectie. Het resultaat? Alles wat hier kán headbangen, ís aan het headbangen.
DOOL heeft er zin in en heeft geen boodschap aan 'onzinnige pauzes' voor een toegift (wel aan alle 'pleuriszooi in de wereld' voor even-gas-terug-plaat 'A House Of Thousand Dreams'). Als de eerste iconische noten van 'Love Like Blood' van Killing Joke worden gespeeld, is het feest compleet. En het rare gevoel van een cover als hoogtepunt bestempelen is onterecht: DOOL brengt het nummer in hún stijl en geeft een eigen draai eraan. Een waardig eerbetoon aan het origineel en een perfecte opmaat naar dé afsluiter 'Oweynagat' waar iedereen al reikhalzend op zat te wachten. Loodzwaar, uitgesponnen en alsof je het moeras in wordt getrokken: wat een startschot was voor een nieuwe fase in DOOL's carrière werkt hier in de Next perfect als afsluiter.