Nicky Elisabeth komt bij haar kern op debuutalbum The Way Of Love
Melodieuze deep house-liedjes over een oneindige zoektocht naar jezelf
Vandaag brengt Nicky Elisabeth, een Amsterdamse dj en producer, haar debuutalbum The Way of Love uit via het sublabel Anjunadeep van trance-trio Above & Beyond. Het staat vol emotionele, poppy housetunes à la Romy en Robyn, met een diepe, soms breaky ondertoon. Op die gevoelige liedjes vraagt ze zich af wie ze is en wat ze wil bereiken. ‘Ik denk niet dat ik ooit stop met zoeken’, vertelt ze lachend. ‘Dat is een kenmerkend ding aan mijn persoonlijkheid, en het is echt fucking vermoeiend. Volgens mij zijn dat geen vragen waar ik ooit antwoord op ga krijgen.’
Introspectie klinkt in alles aan Nicky Elisabeth door. Ze is iemand die altijd op zoek is naar nóg een diepere laag in zichzelf, en legt dat met haar debuutalbum voor het eerst bloot aan de wereld. Drie jaar geleden begon ze met schrijven aan The Way Of Love, een weg die ze insloeg en die van alles is, behalve constant. ‘Als je zo lang aan iets werkt, verander je ondertussen heel erg. Ik ben van een meisje veranderd in een vrouw, en niet alleen in de fysieke vorm.’
Dat laten horen doet ze niet eerst kleinschalig om te kijken hoe het landt. Nee, morgen speelt ze all night long in Paradiso. Zo’n grote zaal past wel bij haar, want met de Anjunadeep-familie draaide ze al op label-feesten in Zuid-Afrika, Londen en de Verenigde Staten. Is dat grootse niet een beetje tegenstrijdig met dat introspectieve? Nee, zegt Nicky Elisabeth, dit gaat over intern en extern. Nummers als het emotionele, synthesizer-heavy liedje ‘Close To You’, raken zo erg aan haar kern, dat het daardoor ook minder uitmaakt wat anderen vinden. ‘Dat er dan een keer een zanglijn niet perfect is, hoort ook bij het proces.’ Sterker nog, streven naar perfectie schiet het doel van kunst voorbij, vindt ze.
Vóór dit album was zingen ondenkbaar. Ze werkte met Coloray en Ineffekt, die meeschreven aan een groot deel van de nummers. ‘Raynor zei dat ik gewoon moest gaan zingen, en die twijfel aan mijn eigen kunnen overboord moest gooien.’ Op ‘Fading’ deed ze dat voor het eerst. ‘In plaats van dat ik zeg dat ik iets niet kan, ga ik het nu meteen zelf doen.’ Ook op het album zelf heeft Nicky Elisabeth gereflecteerd, uiteraard. ‘Het gaat bij muziek altijd om de beleving van emoties, op jouw eigen manier.’ Wie maakt je dan nog wat?