Erop of eronder voor EUT
Amsterdamse popband krabbelt op uit moeilijke tijd
Was er niet net… nee, verdomd, dat was alweer 2021. Het was nog in de staart van de lockdown toen gitaarpopband EUT zijn tweede album uitbracht. Party Time heette het, en dat was niet ironisch bedoeld. Eerder wishful thinking. Het album landde precies in de zwaarste lockdown die er ooit was, en de release werd een baalmoment voor de band, die met zijn debuut in 2018 zo frivool uit de startblokken geschoten was. Dan maar meteen doorwerken aan album nummer drie, dacht EUT, en zie hier: Be My Reactor. ‘Toen we die vorige plaat uitbrachten waren Megan en ik al bezig met deze’, zegt gitarist Emiel de Nennie. ‘We hebben hem helemaal zelf opgenomen in onze voormalige repetitieruimte, waardoor de opnames vrijwel kosteloos waren.’
‘Dat levert wel andere songs op’, vervolgt hij. ‘Normaal repeteerden we veel of probeerden we live eens wat uit, nu zaten we te schrijven op een slaapkamer.’ Misschien is dat wel de reden dat de teksten van Megan de Klerk persoonlijker geworden zijn, introspectiever. ‘Ik feestte alles eruit vroeger, nu zat ik veel meer in mijn hoofd. Het was eerlijk gezegd best een zware periode voor me. Ik zat in een break-up, we kwamen net uit die lockdowns, met een hele dichte vriendschap liep - en loopt - het niet lekker. Met deze plaat probeerde ik mezelf weer rustig te maken, en tegelijk te erkennen dat het soms gewoon even kut gaat. Zo van: hopelijk wordt het beter, maar als dat niet zo is moet je het een plek geven.’ Verwacht vooral geen depressieve, zwaarmoedige muziek op Be My Reactor, want EUT klinkt muzikaal nog altijd overwegend energiek en vrolijk, maar die donkere rand erbij staat ze wel. De Nennie: ‘Ook al schrijf je over een beladen onderwerp, we hebben toch de neiging er kracht uit te halen.’
En dan is het nu zaak om de boel weer op de rails te krijgen met EUT. Niet verder te gaan waar ze gebleven waren met het vorige album, maar op zoek naar de reuring van het debuut. Megan de Klerk is ondertussen ook druk met Nusantara Beat, het Indonesische groove-collectief waarmee ze onlangs nog op Lowlands en Into The Great Wide Open speelde. Daar had ze graag met EUT ook gestaan, geeft ze eerlijk toe. ‘EUT is echt ons kindje, we hebben onze ziel en zaligheid erin gestopt. We releasen nu de beste plaat die we tot nu toe gemaakt hebben.’
Kijk hier de video van 'This Could Be The Last Time'.