PP22: Lost Frequencies scoort 100% op de cliché bingokaart
Alles uit de kast om af te leiden van de muziek
Als er op de poster ‘(live)’ achter je naam staat, sta je eigenlijk al met 1-0 achter. Pinkpop heeft sowieso een gespannen relatie met acts uit een doosje. Meestal worden ze zo’n beetje ná de hoofdact gepland, zodat de gitaarliefhebbers alvast richting huis of op de camping kunnen schuilen. Maar op zich zou ‘tropical house’ moeten werken bij deze temperaturen. En het programmaboekje belooft de nodige verrassingen, dus wie weet is Lost Frequencies zijn prominente plek in de tent wel waard…
Dit Belgisch exportproduct schurkt tegen de top 100 meest gestreamde artiesten aan, met hits als Are You With Me, hard op weg naar de 1 miljard streams. Inmiddels heeft Lost Frequencies in Nederland vijf top 10 hits gescoord, waarvan de laatste Where Are You Now met Calum Scott is. Meestal werkt de 28-jarige Felix De Laet met een beproefde formule: neem een kwezelende singer-songwriter, die wat semi-levenswijsheden uitbraakt, en leg daaronder een chille beat. Op de meeste hersendode radiostations staat hij regelmatig op de playlist, al zijn zijn liedjes zo generiek dat ze je niet eens op zouden vallen wanneer ze langskomen.
De Laet is zo’n zolderkamertype in een te kleurrijke blouse met een omhang keyboard (jawel, de keytar) voor het live-gevoel. Als je geluk hebt zie je hem soms met één vinger meespelen. Voor de vorm heeft hij nog een live drummer en een zanger meegenomen, al staat vrijwel alles op band: het muziek herkenningsprogramma Shazam spuugt gewoon de titels uit tijdens zijn ‘live’ show - als het echt live was zou dat nooit lukken. Zelf beperkt De Laet zich tot het in praktijk brengen van zijn ééndaagse cursus publieksparticipatie: “People let’s do this”. Voor een geboren Brusselaar is het op zijn minst opmerkelijk dat hij geen woord Nederlands probeert.
We hebben de cliché bingokaart er maar bij gepakt. ‘Make some noise’ Check. ‘Put Your Hands Up’? Check. Confetti slierten? Check. Een sitdown? Check. Vlammenwerpers? Check. Puur effectbejag, mikkend op de grootste gemene deler. Het clichémannetje doet er werkelijk alles aan om af te leiden van de ‘muziek’.
HET MOMENT
Je voelt je gezegend wanneer het eindelijk stopt. De muzikale gifbeker is helemaal leeg, want het laatste liedje is Sun Is Shining met de gedenkwaardige tekst ‘Glory Glory, Hallelujah’. Mijn god, Lost Frequencies doet echt een gooi naar het dieptepunt in 51 jaar Pinkpop historie. Ja, hij is zo blij dat hij na drie jaar weer ‘(live)’ kan spelen, maar met zo’n act is een pandemie zo gek nog niet.