Paaspop 2017: Phoenix zwicht voor good vibes van Broederliefde

Er leek geen einde te komen aan het succes van Broederliefde, totdat het hiphopcollectief in opspraak kwam vanwege hun ambassadeurschap van Bevrijdingsdag waarna ook een aantal optredens op Bevrijdingsfestivals werd geannuleerd. Met het album Hard Work Pays Off braken de Rotterdammers het record van langst genoteerde nummer één album en versloegen daarmee niemand minder dan Frans Bauer. En dat hard werken wordt beloond, dat wordt ook hier live in de Phoenix bevestigd.

In een mum van tijd stroomt de tent vol met een verscheidenheid aan mensen. Het échte feestje lijkt zich vooral in het midden af te spelen: daar waar de telefoonschermpjes oplichten en alles van begin tot eind vakkundig wordt vastgelegd voor in de Snapchat-archieven. Dat terwijl er zich in de periferie mensen verzamelen die wel nieuwsgierig zijn naar wat de Broederliefde-hype nou eigenlijk inhoudt. De meer voorzichtige toeschouwers worden gaandeweg de set bij bosjes binnengezogen door de Caribische vibes. Zelfs de bewaking kan onmogelijk stil blijven staan. Heupgewieg alom in de Phoenix.

Broederliefde is feest voor iedereen. Ook al denkt misschien niet iedereen daar zo over. Gehoord in het publiek: ‘’What the fuck doen al die oude mensen hier, ik zou me echt schamen als m’n moeder hier stond’’. Ach ja. De rapformatie is een hitjesmachine die zich niet laat stoppen. Een doordenderende partytrein waar iedereen gewillig aan boord stapt. Alle commando’s vanaf het podium worden klakkeloos opgevolgd: het publiek springt wanneer het moet, host collectief van links naar rechts en houdt de smartphonelampjes omhoog als daar om wordt gevraagd.

Als de iPhones en dergelijke dan de lucht in gaan, volgt een enorm gekrijs als de eerste gitaarnoten van Jungle klinken. En dat gebeurt vaker tijdens dit optreden dat een intro gelijk door het voltallige publiek wordt herkend. Het bevestigt nog maar eens de status van Broederliefde als een van Nederlands grootste hiphopcollectieven ooit.