Paaspop 2024: Hiqpy toont zich klaar voor hun eerste festivalseizoen

Als opener van The Jack Daniel’s Stage staat de nog maar anderhalf jaar jonge band Hiqpy stevig in hun schoenen voor een publiek dat nog wat voorzichtig achterin de tent afwacht. Het is voor het Amsterdamse viertal de eerste show van hun eerste echte festivalseizoen. Dat Hiqpy is ontstaan uit Wolf Alice-achtige liedjes horen we nog wel terug, maar de band lijkt nu toch echt een eigen sound gevonden te hebben. Hoe jammer is het dan ook dat we hun liedjes nog nergens op de streamingsdiensten terug kunnen luisteren. De band blinkt vooral uit in hun creatieve, onverwachte shoegaze riffjes waarvan het gezicht van de gitaarliefhebber toch echt wel uit genot verkrampt. Helaas voor de échte liefhebber wordt het zicht op de pedalen geblokkeerd door speakers, wat ons des te nieuwsgieriger maakt over wat er zich daar allemaal afspeelt dat ons die intrigerende, distorted shoegaze-effecten oplevert.

“Wie hier is Rihanna fan?” Wat waarschijnlijk niemand in het publiek verwacht van deze band is een gruizige cover van de 2008-hit ‘Shut up and Drive’. En toch kunnen ze het maken. Hiqpy zet een grungy versie van de pophit neer en rockt het alsof het hun eigen materiaal is. Beter dan Rihanna is natuurlijk een groot statement, maar we kunnen niet zeggen dat ze niet dichtbij kwamen. 

Hiqpy neemt zichzelf terecht serieus, dit is geen quasi-casual ‘artiestenhouding’, maar pure focus. Wie hierin écht opvalt is gitarist Victor ter Veld, die volledig in de ban is van zijn gitaar. Met een indringende blik staart hij in de verte terwijl hij zijn instrument boven zijn hoofd houdt. Er zit een bepaalde ruige rauwheid en emotie in de manier waarop hij speelt. De gitaren worden overigens overal heen gezwiept en gesmeten, waardoor duidelijk te merken is dat de bandleden wel thuis zijn in de hardere grungerock. 

Wel zonde is dat we bij de rustigere momenten met meer melancholische klanken die Hiqpy creëert vrij snel worden afgeleid door gebonk bij de buren (de Disco Stage is duidelijk ook begonnen). De band specialiseert zich in contrast, en weet naast harde gitaarrifs ook zachtheid te vinden waar dat nodig is. Je droomt even mee met Hiqpy, maar wordt alweer snel genoeg uit je slaap geslagen met onverwachte uitspattingen. Vet.