Genomineerd voor de 3voor12 Award 2020: Elias Mazian

Daar gaat hij dan, wandelend door de gangen van de nacht, op zoek naar liefdevolle aanrakingen. Voor Vrij van Dromen kenden we Elias Mazian vooral als dj, resident in Trouw en De School die (in zijn eentje en in een driehoeksvriendschap met Job Jobse en Luc Mast) menig dansvloer in de fik stak en af en toe peaktime kon verrassen met een goedgeplaatst romantisch liedje.

De club speelt nog altijd een rol op zijn debuutalbum, maar house hoef je niet te verwachten: Mazian maakt vooral zijn debuut als zanger. Met fluisterstem mijmert hij in tedere Nederlandstalige synthpopliedjes over het nachtleven en de romantiek. Het zijn kraakheldere producties vol ruimte, waarin alle elementen te onderscheiden zijn: de drumcomputer, bas, een paar lagen zang, synthpads en nog een synthmelodie of twee. Sober en zonder al teveel opsmuk gearrangeerd, maar tegelijkertijd vol hooks en tekstflarden die zich direct in je hoofd verankeren.

‘Het lijkt misschien niet zo, maar ik wil dat je dichterbij komt, dat er nooit meer een eind komt’, verzucht hij op het openingsnummer terwijl hij door de club loopt. Het komt vaker terug op Vrij van Dromen: een verlangen naar iets dat voor altijd doorgaat en geen einde kent. Hij zoekt het in de eindeloze oceaan, in de nacht, in de romantiek. Daarin weerklinkt ook meteen al melancholie, want tuurlijk weet hij ook wel dat er ergens ver weg een kust is, de zon weer opkomt, zijn hart alsnog gebroken wordt. En Vrij van Dromen wordt pas echt bitterzoet als je beseft dat Mazian de nummers schreef toen hij smoorverliefd was, maar uitbracht ze uit nadat zijn hart al was gebroken en de dansvloeren leeg bleven.

Gelukkig gloort er hoop in de toekomst: er is altijd ruimte voor een nieuwe liefde, de zon gaat vanzelf weer onder en ooit… óóit… treffen we elkaar weer op de dansvloer. Daarom is de ingetogen cover van eighties-classic ‘Stiekem Met Je Gedanst’ ook zo goed gekozen: het verlangen is er, en als je niet écht met iemand kunt dansen? Dan kun je er tenminste over fantaseren. Mazian werkt al aan een vervolg, waarop hij flirt met de deephouse als een Nederlandse Larry Heard. We kunnen niet wachten.