PP25: Sawyer Hill heeft vooral een héle goede stem
Maar nog niet de liedjes om te blijven boeien
Warme, donkere stemmen à la George Ezra en Rag’n’Bone Man doen het traditioneel goed op Pinkpop: catchy songs met een herkenbare sound, gedragen door een rauwe, karakteristieke stem. In dat rijtje schuift vanmiddag ook Sawyer Hill aan. De 23-jarige singer-songwriter uit Arkansas tapt uit hetzelfde vaatje, met invloeden van grungehelden als Pearl Jam – dé Pinkpop-legende bij uitstek. Je zou bijna zeggen dat Hill al met 3-0 voorstaat voordat hij ook maar één noot heeft gespeeld. Maar dan moet er natuurlijk wel publiek staan om dat te horen.
En daar wringt het schoentje aan het begin van de show wel een beetje. Stage 4, dat dit jaar een flinke upgrade heeft gekregen en voor het eerst echt onderdeel is van het hoofdterrein, lijkt allesbehalve volgelopen. Zonde, want Hill heeft wel wat wapens in huis om een veld plat te spelen. Neem alleen al die indrukwekkend diepe stem, die gaandeweg de show steeds meer mensen naar het podium lokt. Warm en gruizig, alsof hij op veel te jonge leeftijd zijn keel geschraapt heeft met whisky in een shabby kroeg ergens in het diepe Zuiden van de VS. Niet dat dat mocht: van zijn strenggelovige ouders moest hij als puber nog een verklaring ondertekenen dat hij van de alcohol zou afblijven. Maar die stem draagt zijn alternatieve rocksongs moeiteloos, zoals het catchy ‘For The Hell Of It’ en TikTok-hitje ‘Look At The Time’.
Toch blijft de set lange tijd in hetzelfde tempo hangen. Er ontbreekt wat verrassing, waardoor het publiek bij de wijnbar – niet eens zo ver weg – zich af zou kunnen vragen of het naar één lang uitgesponnen nummer staat te luisteren. Hill weet indruk te maken met zijn stem, maar mist nét dat beetje variatie om echt te beklijven.
HET MOMENT:
Who's ready for Tate McRae? Nul reactie. Tja, de mensen die spektakel willen staan allemaal bij Mika at the moment.