ESNS20: Joost is de grap allang voorbij
Maar dat betekent niet dat ie ineens serieuze muziek maakt
Toen Joost hier twee jaar geleden stond dachten veel mensen dat ie een grap was. Dat was niet zo gek, want we kenden hem als YouTuber Eenhoorn Joost met absurde filmpjes. YouTubers die gaan rappen, zijn meestal een slechte grap. Maar Joost blijkt de uitzondering op de regel, en de afgelopen twee jaar deed hij er alles aan om dat te bewijzen, met onder meer twee albums in een jaar.
Dat ie het meent, betekent natuurlijk niet dat zijn tracks niet crazy grappig zijn. Ze gaan over het ontwijken van de Belastingdienst en over ringtone-icoon Crazy Frog, waarvan Joost een tattoo heeft. Hij laat de hele zaal knallen op de tune van Beverly Hills Cop en rapt dat ie verliefd is op elke vrouw, als een verslaving. ‘Ze eet mijn dick met mes en vork als een slavink’. Joost doet trouwens ook nog mee met het 'jaar van de saxofoon', dat op Eurosonic officieel afgetrapt is. Vaak is het aanrukken van een gitarist of saxofonist in een rapshow een slecht idee, maar Joost's ode aan zijn sax-spelende klotebuurman is een geinige twist.
Tussen de regels door hoor je achter alle lolligheid ook de schaduwkant. Als ie zegt dat ie zijn ouders mist, bijvoorbeeld. Dan gaat het niet over dat ze er vanavond niet zijn, maar over dat zijn vader stierf aan kanker toen hij 12 was en zijn moeder een jaar later een hartstilstand kreeg. Wat zou jij doen als je op jonge leeftijd allebei je ouders kwijt raakte, alles op alles moest zetten om op school overeind te blijven en je terug moest vechten vanaf de straat? Zou jij jezelf niet verliezen in de gevonden lelijkheid van het internet? Zou je niet alle absurde geintjes uithalen die je kon verzinnen? Zou je niet een fictief karakter verzinnen waarachter je je kon verschuilen?
En dus wordt het een dolle boel. 'Ik zie daar een grote spierbal', wijst Joost halverwege de zaal. Zijn KISS make-up is alle kanten op uitgelopen en hij duikt de tribune op. Het lijkt misschien alsof hij als een ongeleid projectiel de zaal weer in tolt, maar hij belandt 'toevallig' precies in de sterke armen van de spierbal. 'Til me even op', fluistert hij. Gecontroleerde chaos, noemen ze dat.
Zou Noorderslag die diepere laag ook zien?
Vast niet. Het is 1 uur, het omslagpunt waar mensen tegen je aan wankelen en waar de gangen spekglad worden.
Joost zou eigenlijk in de veel kleinere foyer staan. Doet de schaalvergroting hem goed?
Wonderwel! Ook mensen die twee keer zo oud zijn als Joost duiken de moshpit in. Een mooie indicatie voor de festivalzomer van 2020.