Album van de Week (50): SZA

Het debuutalbum van de Amerikaanse zangeres SZA stamt alweer uit 2017 en ze laat zich zelden zien aan deze kant van de oceaan (en zelfs nog nooit in ons land!). Toch is de kans best groot dat ze juist in de jaren ná haar debuut op je radar verscheen. Ze scoorde haar grootste hits namelijk met anderen. ‘All The Stars’ met Kendrick Lamar op de Black Panther soundtrack, het charmante ‘Kiss Me More’ op het album van Doja Cat. Nu is het eindelijk weer tijd voor onverdeelde aandacht voor SZA zelf, met haar tweede album SOS.

Op de hoes van dat album zien we SZA op de punt van een duikplank zitten, met om haar heen niets dan water. Volgens de zangeres zelf is het een knipoog naar een beroemde foto van Princess Diana op het jacht van haar liefje, geschoten een week voor haar dood. Op SZA’s foto is het jacht er helemaal afgeknipt, waardoor die hele lange springplank een nog eenzamer beeld maakt. En precies dat is ook de sfeer in veel van de songs. Bijvoorbeeld in het grimmige ‘Kill Bill’, waarin SZA opbiecht haar ex vermoord te hebben (niet haar beste idee, maar ja) en zich te beraden op de dood van zijn nieuwe vriendin. De titel is natuurlijk een knipoog naar het spectaculaire wraak-verhaal van Quentin Tarantino.

De release van een album voelt tegenwoordig vaak als een formaliteit na een stortvloed aan losse tracks. Je kent het eigenlijk allemaal al, er moest alleen nog maar een strik om. Dat had bij SZA ook zomaar gekund, maar de drie singles die aan haar nieuwe album SOS vooraf gingen staan nadrukkelijk helemaal achteraan op de plaat, en in totaal telt die maar liefst 23 liedjes. Dat doet de blik op nieuwe liedjes goed, want sterke songs ‘Seek & Destroy’, ‘Blind’ en ‘Used’ krijgen nu meer spotlight.

Productioneel schuurt SZA’s nu en dan tegen de soul aan, dan weer tegen de wat stoerdere trap. En SZA heeft er een handje van alles net even anders te doen dan verwacht. Zo laat ze de ultieme turn-up rapper (op het gevaarlijke af) Travi$ Scott opdraven voor een slowjam, gooit ze er met ‘F2F’ een soort emopop tune tussendoor en is de meest onverwachte feature van sad-indie-queen Phoebe Bridgers. En de plaat eindigt met een stem uit het hiernamaals: Wu Tang Clan’s Ol’ Dirty Bastard predikt liefde voor iedereen, een boodschap die wel zo lekker is na de vele sneren (vooral naar ex-geliefden) in het uur dat eraan vooraf ging. SZA zet er een streep onder en kijkt vol goede moed vooruit naar de good days.