Kenny Weed & the Free Mind Empire speelt een tof potje reggae. Lekker zomers, niets aan de hand en Kenny Weed is dan ook een ideale frontman. De band is hier en daar nog wat aan de eendimensionale kant, maar de percussionist maakt het optreden door zijn tanden bloot te lachen terwijl hij droog “Kenny Weed!” door de nummers heen roept. Deze band zou niet misstaan op een fetival als Op De T. Kenny Weed buiten op het veld in de zon zien, wij tekenen ervoor!
NAEAR, de tweede band, toont zich de meest originele band van de avond. Combineer een metaldrummer met een rapper die depressieve en soms een beetje emo teksten afvuurt en voeg als laatste een toetsenist toe, dan krijg je NAEAR. En vanaf het eerste nummer knalt het al. De rapper gebruikt de ruimte van het hele podium om iedereen in de zaal aan te spreken, en zijn teksten raken je echt. De drums met dubbele kickdrum passen er verassend goed bij. Alleen de keys zijn wat aan de kale kant, waardoor het geluid soms iets te minimaal klinkt. Een band in beginfase die grote indruk maakt.
The Havanas zijn dan weer de meest inspiratieloze band van de avond. En dat terwijl de inspiratie heel duidelijk naar voren wordt gebracht. Het ene nummer klinkt als John Mayer, het andere heeft een gitaarriff die zo van The Boxer Rebellion lijkt te komen. The Havanas zijn goed op elkaar ingespeeld, maar mist elke vorm van iets eigens. Weinig stijl, geen eigen gezicht. Het klinkt allemaal iets te gelikt, en de cover van ‘Whole Lotta Love’ van Led Zeppelin wordt erg saai gebracht. Dit had elke willekeurige schoolband kunnen zijn. Zonde van een erg goede zanger.
Nadat het Vlaamse Spitfire zijn eerste dertig seconden heeft gespeeld heeft iedereen in het publiek (deelnemende band incluis) een blik op het gezicht van “Shit, dit gaan ze winnen”. Spitfire maakt nasty stonerrock á la Queens of the Stone Age en soms neigt het een beetje naar Motörhead. De bassist lijkt in ieder geval sprekend op wijlen Lemmy Kilmister. De band staat er echt, klinkt ongelooflijk strak voor een beginnende band en het totaalplaatje is gewoon af. Ze hebben de juiste attitude en show, zelfs zo’n kist waar de zanger op staat spuugt rook, wat natuurlijk erg fotogeniek is. Spitfire is zo’n band die je volgend jaar kan verwachten op een festival als Desertfest. Het is dan ook hands down de beste band van de avond. Wij zetten na Spitfire ons geld op deze band, en de gunfactor ging naar NAEAR.
Hoe anders blijkt het te zijn als de band die de minste indruk wist te maken blijkt te winnen. Het is een enorm dappere (en niet uitgelegde) zet van de T-Strijd om The Havanas door te laten gaan. Zij hebben immers nog de langste weg te gaan. Het is natuurlijk interessant om te zien hoe zij het in de finale gaan doen. Kenny Weed nam de grootste fanbase mee en had daardoor, zoals verwacht, de publieksprijs binnen. Het is nog even afwachten hoe de twee andere voorrondes gaan lopen, maar tot nu toe heeft Love Couple er niet veel concurrentie bij gekregen.