De verwachtingen van Jett Rebel liggen inmiddels behoorlijk hoog, maar gelukkig stelt de afsluiter van dag één van Vestrock niet teleur. Frontman Jelte wordt aangekondigd als beste Nederlandse live-act, een flamboyante rockster met een geweldige stem en fantastische gitaarcapriolen, en vooral heel erg sexy. De show begint met een instrumentele, sjokkende, bluesachtige introductie waarmee de band het publiek verleidt. Vervolgens barst het los: Jett Rebel is niet van plan zich in te houden vanavond. Jelte weet precies wat hij moet doen om het publiek te pleasen, en doet dit dan ook met zelfvertrouwen en iets wat toch wel een beetje op arrogantie lijkt. Hij is een geboren performer met een flinke dosis sterallure.
Gelukkig zijn Jelte en zijn bandleden, die ook meer dan eens in de spotlight worden gezet door hun leider, stuk voor stuk topmuzikanten. De nummers die op de albums van Jett Rebel al degelijk klinken worden prima uitgevoerd in de vorm van een meeslepende performance. Jelte is klaarblijkelijk alles behalve blij met een regelmatig terugkerende feedback en lijkt al gauw uit het veld geslagen door de technische fout. In de tweede helft van het optreden zakt het geheel al een beetje in, en Jelte’s frustratie werkt daar niet aan mee.
Met de laatste paar nummers besluit de band dat ze het er niet bij willen laten en toch nog even alles in te zetten om een goede indruk te maken op het publiek. Ze schieten inderdaad snel weer de lucht in met hernieuwde energie, en maken alsnog waar wat er van de band verwacht wordt. De lofzangen zijn niet onterecht, Jett Rebel is inderdaad een flamboyant, meeslepend, onweerstaanbaar, en heel erg sexy. (LL)