Voor wie het niet weet: Bullcreek bestaat uit vier muzikanten die hun sporen al dik verdiend hebben in de metal. Met de bands Burial, Mindlink, Mordancy en Gotmoor zijn jaren de podia onveilig gemaakt. Sinds een aantal jaar bestaat Bullcreek en sinds 4 januari j.l is er de cd ‘Osschaert’. Een conceptalbum over de mythische (geest)verschijning Osschaert (of Ossaart), die lang geleden de inwoners van Zeeuws-Vlaanderen de stuipen op het lijf joeg. Frontman Angelo de Bruijn legt het uit als een figuur waarin goed en kwaad samen komen. “Net zoiets als onze band waarin inwoners van Terneuzen en Hulst samen spelen”, lacht hij. Met dat samenspelen is niets mis. De muzikanten zijn bekwaam, de nieuwe nummers hard en rauw, zonder al te veel opsmuk of poespas. Heerlijke, meest midtempo, deathmetal uit de oude doos met een fijn sinister doom randje. Het duistere volksverhaal van de Ossaart leent zich prima voor deze muziek. Wat er mist vanavond is echte trots. Het blijft zo tam op het podium en daarmee ook in de zaal. Heren van Bullcreek: jullie hebben hard gewerkt aan een mooie plaat, wees daar trots op en laat dat zien. Niet te bescheiden hoor. Het applaus is terrecht voor jullie. Sleep ons mee in jullie euforie. Als De Bruijn’s dochter Alessa meezingt tijdens het machtige, bijna tien minuten durende ‘The Monastery’, loopt de prima zingende tiener na haar deel direct van het podium af. Waarom niet blijven staan en de lof voor deze prestatie ontvangen? Het zijn kleine dingen die een bijzondere avond meer legendarisch kunnen maken. Nu is het gewoon een show van een introverte band met veel ervaring, goede nieuwe nummers en een mooie nieuwe cd.
Metal in De Pit in Terneuzen. Het is al weer even geleden. Zaterdag echter stonden een aantal zwaargewichten uit de Zeeuwse metalscene op het podium. Aanleiding was de presentatie van ‘Osschaert’ de debuutplaat van death metalformatie Bullcreek. Als support waren Caerus en Klaïton uitgenodigd. Muzikaal is het allemaal dik in orde maar toch blijven echte feestelijkheden uit en wordt het een enigszins sobere metalavond.
Als voorprogramma mag Klaïton de zaal opwarmen met hun dertien in dozijn deathmetal. Met ex-leden van o.a Polluted Inheritence en Burial heeft ook deze formatie de nodige bagage. Toch weet het vijftal meer en meer het verleden te laten rusten en als Klaïton naam te maken. Het is vooral frontman Gratiën Versijpt die daar debet aan is. Zijn screams en grunts worden beter en beter. Zijn grapjes tussen de nummers door geven aan dat hier een band staat die echt voor het plezier gaat en veel lol heeft in het maken van death metal.. Serieuze metal met een kwinkslag. Het is Klaiton ten voeten uit.Ook vanavond.
De avond wordt geopend door Caerus. Ook deze band bestaat uit muzikanten met ervaring. Het is ook de enige band vandaag met melodieuze ingrediënten. Zanger José Leijnse (Ynfamia) kan namelijk ook echt zingen, naast grunten en schreeuwen. De band laat horen dat ze hard werkt aan hun geluid en nummers. Was het op Kashfest nog allemaal wat breekbaar. Nu staat er een formatie die durft en doet. Jammer dat bassist Axel Kruithof zijn laatste show speelt. Hij kan door zijn drukke leven niet verder met de band. Het is te hopen dat het zoeken naar de een nieuwe bassist deze groep niet te ver terug werpt. Want de weg omhoog is ingezet. Hou dat vast.