Lokale band
De Bergse band The vision of Johanna heeft de eer om de avond af te mogen trappen. Het lokale bandje, onder leiding van zangeres Hanneke van Andel, is aangewezen als ‘support act’ en heeft de taak om het publiek op te warmen voor de hoofd-act. Deze missie wordt deels volbracht.

 

Tijdens het optreden van de band is de zaal min of meer in twee kampen verdeeld. De helft van het publiek luistert aandachtig naar de zangeres, die een bloedmooie stem tot haar beschikking heeft. De andere helft gebruikt het voorprogramma vooral om bij te kletsen en aan elkaar te vertellen wat zij verwachten van de hoofd-act.

 

De band laat zich echter niet afleiden door de rumoerige zaal en speelt een aantal leuke akoestische liedjes. Wanneer de laatste noot geklonken heeft, verlaten Van Andel en haar band het podium ongetwijfeld met een goed gevoel.

 

Grote naam
Na het korte, maar krachtige voorprogramma is het tijd voor het optreden waar het grootste gedeelte van de zaal voor naar Bergen op Zoom lijkt gekomen. Waar het de eerste band niet lukte de zaal geheel voor zich te winnen, lijken Douwe Bob en zijn begeleidingsband daar minder moeite mee te hebben.

 

Dat de ‘Beste Singer Songwriter van Nederland’ meteen alle aandacht naar zich toe trekt, kan geen verrassing genoemd worden. Vanaf het eerste moment dat hij en zijn muzikanten het podium betreden staat er een groep met uitstraling. Ook voelen alle individuen op het podium elkaar ontzettend goed aan, zo lijkt het. Dit zorgt ervoor dat een collectieve topprestatie geleverd kan worden.

 

Het publiek vermaakt zich prima met de songs van de Amsterdamse singer-songwriter. Dit is te zien aan de swingende dames, lachende gezichten en het aantal mensen dat constant mee staat te zingen. Met name de bekendere liedjes als ‘You don’t have to stay’ en ‘Multicolored Angels’ vallen in de smaak.

 

Wanneer het publiek na het laatste nummer laat weten nog geen afscheid te willen nemen van de jonge muzikanten, keert Douwe Bob terug op het podium. In zijn eentje dit keer. Hij speelt een mooi, rustig liedje, waarna hij de rest van zijn band er weer bij roept en alles laat escaleren. Het resultaat: een chaotisch, onbevangen einde van een steengoed optreden en een Amsterdamse singer-songwriter met een ontbloot bovenlichaam.