Major Hostage. Een onvoorspelbaar, maar altijd fascinerende talent en zijn stille sympathisant. And so it began…

André Joosse, 11-01-2011: “…we gaan in de toekomst vast meer van hem horen…”
Justin Faase, 31-01-2011: “…hij doet waar electro voor bedoeld is…”
Nargiza Mamadazimova, 17-04-2011: “…weet een vette, solide set neer te zetten…”
Redactie 3VOOR12/Zeeland, 08-06-2010: “…de Zombie Holocaust is niet te stoppen!”
Gijs Kamphuis, 07-11-2010: “…toch een beetje jammer als je folk verwacht…”
Subjectivisten.nl, 18-01-2011: “…mijn favoriete optreden van 2010!”

Daarna is het opeens over en uit voor de beste live act van Zeeland. Kameraad metalhead wordt heengezonden en Major Hostage verkoopt zelfs zijn synthesizer! Dat we toch niet echt dachten dat het een serieus project was. Pardon?!

Lange tijd horen we niets. Het enige teken van leven, een stille getuige, is het feit dat halve liters Jupiler steeds zijn uitverkocht in de Goese Albert Heijn. Dan opeens groot nieuws: Major Hostage keert terug in De Spot, de plek waar hij vorig jaar in het voorprogramma van de lieftallige Krause een grote stap naar onsterfelijkheid nam. 

Van roest is geen sprake. Als vanouds knallen de grillige electrobeats door de zaal. Helemaal vooraan staat een muur van giechelende meiden respectloos met hun rug naar de Majoor toe. Hij zou het waarschijnlijk niet anders hebben gewild. Ze zijn overduidelijk voor Diesel Disko gekomen, waarover subiet meer. Er is een afgetekende evolutie te bespeuren in de second coming van Major Hostage. Hij beschikt over een verrassend breed kleurenpallet. De set gaat zonder waarschuwing van minimal house tot ware gabber. Hoor ik daar zelfs een The Fall sample? Dit is zonder meer een van de beste shows van het jaar, al ziet lang niet iedereen dat zo.

Kameraad is ook weer van de partij, en meer geanimeerd dan ooit tevoren. Als een waar showman zet hij een zonnebril op, inspecteert zijn flesje bier om te bevestigen dat het leeg is. De handelingen zijn weliswaar hetzelfde, maar het is lang niet meer een kwestie van de hangjongere met blik op oneindig. The quiet behind the riot, zelfverzekerd, een anker, een rots in de branding, en dat anker is geen overbodige luxe, want je zou zo kunnen wegspoelen en verdrinken in de geweldige tsunami (too soon?) van klanken.

Als dit de laatste Major Hostage show ooit is hebben we een geniaal vakman op het hoogtepunt van zijn carrière gezien. Major Hostage is een Major band, en de muziekwereld kan slechts hopen op een vervolg. 

Het is duidelijk dat het overgrote deel van het publiek voor Diesel Disko is gekomen. Deze band heeft een zeer gelikte live act. Kleurrijk en dansbaar gaat Diesel Disko door het leven. Het plaatje klopt, van de look tot de catchy electropop. De nummers worden meer dan verdienstelijk ondersteund door de leidende percussie. New York, de nieuwe single heeft zeker hitpotentie. De tussenstand op Youtube is ‘37 stemmen voor leuk, 2 stemmen voor niet leuk’, het volk heeft gesproken. Over Outsmarted heeft niemand het meer, behalve nu dan, maar dat is alleen om aan te kondigen dat ze definitief uit de schaduw gestapt zijn.

Na een opzwepende set sluit de band af met een swingende cover van Let’s Dance, die zelfs de cynische oude mannen in publiek doet mee blèren. Het grote verhaal is toch wat er achteraf gebeurt. Een horde uitzinnige fans bestormt massaal het merchandise standje. De normaal zo nuchtere provinciaaltjes zijn opeens helemaal losgeslagen. Het lijkt wel Bieber fever! Dan heeft de band toch geen slechte indruk gemaakt op de harten van de Zeeuwse tienermeiden. Tijd om een naam te verzinnen voor de aanhang. Dieselientjes? Diskomaniacs? Betere suggesties in de comments, hiervoor geen prijzen, louter eeuwige roem.

De band heeft een uitgesproken ambitie om weer op Klomppop te staan. Een realistische, haalbare doelstelling. Ik mag dat wel. Dat zal toch het resultaat zijn van de gedeeltelijke Zeeuwse glorie zijn die in de band te bespeuren is. Klomppoppers let dus op, met Diesel Disko kunt u een frisse, enthousiaste band in huis halen. Nu is de bookingsprijs tenminste nog niet gelijk aan het Bruto Nationaal Product van een gemiddeld Afrikaans land, maar daar zou zomaar spoedig verandering in kunnen komen. Ik zeg doen.

Goeie ouwe Soulwax door de speaker to send ‘em home happy, en zo is het maar net! Het leek soms een ware West Side Story, of een Bloods vs. Crips standoff, met de twee zeer verschillende doelgroepen in de zaal, maar uiteindelijk zijn ze allemaal meer dan tevreden en zonder al te veel bloedvergieten huiswaarts gegaan.