Ekio is terug van nooit weg geweest en dropt Monochroom

Enrico Toledo, oftewel Ekio, is terug van nooit weg geweest. Zo’n twee jaar na de release van zijn single ‘Kwijt’, is zijn nieuwste project Monochroom uit. Het is een tape waarop hij minder boos is, meer reflecteert en, ondanks de titel, dingen minder zwart-wit ziet. Een tape met negen tracks waarop hij meer tot bezinning komt, meer gebruik maakt van auto-tune en zingt over waar het in het leven nu eigenlijk om gaat. Dat gaat gepaard met harde bars over de school of life die hem heeft gemaakt tot wie hij is. Hij kijkt in de spiegel, zoals ook te zien is op het artwork door Utrechter Philip Lindeman. Ekio ziet zichzelf zwart-wit, terwijl hij de wereld om hem heen meer in kleur kan zien. Hij kijkt terug en ziet hoe hij nog steeds dezelfde is maar ook hoe hij is gegroeid.

In 2020 spraken we hem al. De centrale vraag van het interview was of we hem kwijt waren. Er stond maar één track van hem op Spotify, en in de snelle wereld van tegenwoordig is de vraag dan snel of hij in de vergetelheid was geraakt. Dat was best wel moeilijk voor hem, maar die vraag stellen is hem beantwoorden. Natuurlijk waren we Ekio niet kwijt. Zijn harde schijf stond vol met muziek, hij deed zijn zegje op Willienees’ projecten en dropte een keiharde verse op de Hilversum Cypher van het Straight From The 035!-album.

Nadat het genoemde artikel online kwam, is hij meteen een maand intensief de studio in gedoken. In een handvol sessies nam hij negen tracks op en daar was Monochroom. Nu, anderhalf jaar later, is Ekio terug van nooit weggeweest. Deze tape heeft een jaar op de plank gelegen. Initieel was het plan om hem op zijn verjaardag uit te brengen, net voor de vorige jaarwisseling. Iets meer dan een jaar later is de tijd echter rijp. Met de door zijn goede vriend gemaakte cover erbij is een fase afgesloten. Zijn eerste officiële solo-tape staat op Spotify. Ekio is er blij mee, zegt hij, maar vooral ook dat het er nu dan eindelijk is. Nu kan hij weer door met nieuwe muziek.