Releasefestival Boyle en Hoek & de Verdwijners is warm weerzien van goede (muzikale) vrienden

Marten Timan (Boyle) en Paul Hoek (de Verdwijners) presenteerden samen hun nieuwe albums en maakten daar meteen een heel releasefestival van. Op vrijdag 6 juni speelden daarom maar liefst zeven acts in De Nijverheid.

Die acts zijn niet willekeurig gekozen. Het zijn grotendeels (muzikale) vrienden waarmee Timan en Hoek eerder hebben samengespeeld of die ze tijdens hun lange jaren in de muziekscene hebben leren kennen. Zelf kennen ze elkaar uit jeugd in Enter en Holten. De postrockband We vs. Death was waar het serieuze werk voor hen begon. Die legendarische Utrechtse band loopt ook een beetje als een rode draad door dit festival. Het is de oerband die veel andere muzikanten heeft geïnspireerd en diverse 'spin-offs' heeft, waarvan Boyle en Hoek & de Verdwijners er ook twee zijn. In bijna alle andere acts is er wel een link. POSTKAMER is bijvoorbeeld een nieuw project van Wouter Kors (We vs. Death) en Tom Gerritsen (Classic Water), die elkaar in de postkamer van het UMC hebben leren kennen. Handen en Voeten is het soloproject van Témy Phem, voormalig frontman van Kismet. Met zijn band speelt hij intense Nederlandstalige 90's indierock liedjes die hij de afgelopen vijf weken (!) heeft geschreven.

Paul Hoek's laatste album Dromer bevat nummers waarop hij al praatzingend kijkt naar de kleine dingen in het leven en veranderingen die zich voltrekken. Ook zien we live de allereerste videoclip, bij het nummer 'Eiland'. Het is een op Vlieland gefilmde magisch realistische vertelling waarin Hoek zichzelf verliest en ook weer terugvindt. Hoek & de Verdwijners eindigen met het nieuwe 'Heilige Opdracht', dat meteen het hardste nummer is van de verder ingetogen set. Opvallend is dat de eerste drie acts in het Nederlands zingen. De Utrechtse singer-songwriter Immen speelt daarna liedjes van haar eerder dit jaar verschenen mooie debuutalbum Nimmen, waarvan de meeste in het Fries zijn.

Boyle presenteert vervolgens het nieuwe album Passing Shadows. Timan heeft de nummers tijdens corona geschreven. Die gaan voornamelijk over zijn broer, die eind 2019 zelfmoord pleegde. Terwijl op de achtergrond adembenemende beelden van de weidse landschappen rond Alberta (Canada) worden geprojecteerd, spelen Marten Timan en zijn mede-muzikanten een set met melancholische indiesongs. Ondanks de verdrietige aanleiding is het een mooie avond met een warm weerzien van goede vrienden. Oude liefde roest dus zeker niet, niet bij de bands en niet bij de bezoekers.

Terwijl Echo Beach en Klankroes de avond afsluiten met meer elektronische sets wordt buiten bijgepraat en herinneringen opgehaald. De voorlaatste releases van Timan en Hoek zijn van zo'n tien jaar geleden. Is het een idee om het volgende samenzijn eerder te doen?

Gezien: releasefestival, vrijdag 6 juni 2025 @ De Nijverheid, Utrecht

Foto's: Lisanne Lentink