De carrière van de Utrechtse begint zo’n twintig jaar geleden met Silence Feels Safe (2004) en Love’s Victory March (2006), albums met elektronische pop. Ze maakt een flinke switch door met Old Powder New Guns (2010) en Lust Guns & Dust (2013) meer een filmisch geluid te laten horen, ook terug te zien aan beide albumtitels die overduidelijk verwijzen naar het wilde westen. Hak geeft op de avond aan gedurende deze periode geïnspireerd te zijn door spaghettiwesternmuziek uit films van de jaren veertig, vijftig en zestig. Op Reset zijn de filmische invloeden uit haar twee voorafgaande albums nog geregeld terug te horen, maar het album springt tegelijkertijd ook over naar jazz en soul, wat een interessante mix van genres oplevert.
Dat ze de eerste show voor haar nieuwe plaat in Utrecht houdt, is toepasselijk en voor haar ook speciaal. Ze begint haar optreden dan ook met een ode aan de stad met ‘City is My Home’, een nummer dat ze samen met Moss-frontman Marien Dorleijn produceerde. Vervolgens valt de show een beetje in het water door technische mankementen (het keyboard blijkt niet goed te functioneren), waardoor Hak de aanwezigen de tijd geeft om even bij te praten en een drankje te halen. Tijdens de pauze blijft de band warm door middel van een melodie die wellicht onbedoeld doet denken aan een muziekje als je telefonisch in de wacht staat. Het keyboardprobleem is geen prettig begin, maar Hak speelt er na een klein halfuur slim op in door aan te geven dat dit niet de ‘reset’ was die ze met haar albumtitel voor ogen had.
(tekst gaat verder onder de foto)