De Utrechtse muzikant Erny Green organiseert op 1 februari een mini-festival in dB’s in Utrecht. Greenfest staat in het teken van zijn zestigste verjaardag én de nieuwe plaat die hij samen met zijn band Kaspar Baum uitbrengt. Naast Kaspar Baum, nemen ook zijn andere projecten Joy Division Undercover en The Sound Undercover plaats op het podium. We hebben uitgebreid met Erny Green gesproken over de mens achter de artiest.

We ontmoeten Green in Kafé België, in het centrum van Utrecht. Green koestert veel herinneringen aan dit café, dat ontstond in de jaren tachtig toen hij net in Utrecht ging wonen. Volgens hem is Kafé België in al die tijd niets veranderd. Wij zijn benieuwd in hoeverre de zestigjarige postpunker in al die tijd zelf is veranderd en welke ontwikkelingen hij heeft doorgemaakt.

Begin als uitvoerend muzikant
Green vertelt dat hij Nederlands heeft gestudeerd. Aan het einde van zijn studie begon hij in de straten van Utrecht te spelen. Hij kwam op dit idee, omdat hij te weinig geld had voor een concert van The Sound. Het doel was om op één middag genoeg geld bij elkaar te spelen, zodat hij een kaartje kon kopen.

Met het op straat spelen verdiende hij echter meer geld dan verwacht. Zijn carrière als uitvoerend muzikant werd hiermee geboren, want met zijn studie Nederlands wilde Green eigenlijk niks doen. Het ondervinden dat op straat spelen ook tot de mogelijkheden behoorde, was een prettige openbaring. “Het was voor mij de ideale uitweg om te ontsnappen aan het burgerlijk leven.”

Erny Green

Ik ben 75% non-conformisme, de andere 25% is het verlangen naar vastigheid

Erny Green

Muziek als uitlaatklep
In zijn tijd als straatmuzikant heeft Green veel van de Utrechtse straten gezien. Hierover heeft hij het nummer ‘De Nacht’ geschreven, dat een inkijkje geeft hoe het er destijds aan toeging in Utrecht. Het liedje gaat niet over hemzelf, maar over zijn observaties van de mensen om hem heen. In zijn tijd als straatmuzikant heeft Green zich vaak onbegrepen gevoeld. Muziek maken was zijn uitlaatklep, dit werd hem echter afgeraden door zijn omgeving, in het bijzonder zijn vader. De studie Nederlands was dan ook met name om zijn vader niet te hoeven teleurstellen.

Aan zijn verleden heeft de muzikant minderwaardigheidsgevoelens overgehouden. Dit kwam doordat mensen vaak tegen hem hebben gezegd dat hij niks kon. Ook heeft hij last van ADHD, waardoor hij meer moeite heeft dan anderen om zich te handhaven in de maatschappij. Dezelfde maatschappij waar hij zich, naar eigen zeggen, van afkeerde door straatmuzikant te worden. “Ik ben 75% non-conformisme, de andere 25% is het verlangen naar vastigheid.”

Plezier als brandstof
Tot de dag van vandaag is Green uitvoerend muzikant en producer. Toch heeft hij een periode van zijn leven toch een burgerlijk bestaan geleid. Na het krijgen van kinderen ontstond namelijk de behoefde aan meer vastigheid. Hij begon te werken in jeugdorganisaties, wat hij ruim tien jaar lang heeft volgehouden. Het werk wat hij hier deed gaf hem niet dezelfde voldoening als het maken van muziek. Volgens hem is er niks mooiers dan met muziek je geld gaan verdienen. “Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk en ik kan je vertellen dat is ontzettend veel waard.”

Plezier is vaak de brandstof voor productiviteit, met als gevolg dat er een nieuw Kaspar Baum-album is verschenen: Groenland. Green gebruikt drie woorden om het nieuwe album te beschrijven: recalcitrant, post-punk en romantisch. Het album bevat acht strak gecomponeerde liedjes. De romantische teksten van worden omlijst met catchy gitaarriffs, bombastische drums en baslijnen die staan als een huis. De nieuwe plaat wordt voor het eerst live gespeeld op Greenfest. De bezoekers van dit jubileumfestival krijgen een avond vol hoogstaande postpunk van Kaspar Baum en Greens coverprojecten van Joy Division en The Sound.

Te zien: Kaspar Baum, Joy Division Undercover, The Sound Undercover, zaterdag 1 februari 2025 @ dB’s, Utrecht