Luisterbar Nomono moet verhuizen: wat nu? Luisterbar Nomono moet verhuizen: wat nu?

Wanneer we binnenkomen begroet Kuin ons terwijl hij voor een gast een cappuccino inschenkt. Hij staat achter de bar, waar verschillende soorten (natuur)wijnen op het oog vallen. Afgewisseld door honderden, misschien wel duizend platen, met als centerpiece twee spelers en een geluidsinstallatie. Deze versterkt een experimentele ambient-achtige track van de Utrechtse Tala Drum Corps, uiteraard op vinyl. We nemen plaats aan een tafeltje naast wat grote banken die het middelpunt van de ruimte vormen. Het voelt huiselijk, als een woonkamer die toevallig ook een restaurant is, of juist andersom. 

We vragen Kuin naar het begin, toen hij besloot een nieuwe zaak te openen. “Het idee van een luisterbar, een plek waar mensen bewust samen naar muziek luisteren sprak me enorm aan”, vertelt hij. Belangrijk was dat Nomono toegankelijk zou voelen. Geen pretentieuze plek waar men in absolute stilte naar obscure jazzplaten luistert, maar een bar waar iedereen kan binnenwandelen, en een praatje aan kan gaan. “Veel luisterbarren hebben de reputatie dat je niet mag praten en dat alles om muziek draait. Dan ontstaat er een drempel.” Kuin wilde juist een plek creëren die meer was dan dat. Zo ontstond de samenwerking met compagnon Naresh Ramdjas, die verantwoordelijk is voor de keuken. “Ik vind het heel leuk dat er hier veel mensen komen voor het eten en er toevalligerwijs achter komen dat er ook veel aandacht wordt besteed aan muziek.” 

Tegelijkertijd moest Nomono een plek zijn waar ruimte is voor ontmoetingen, ook als je in je eentje komt. Hierin zou muziek de verbindende factor zijn. Al in de eerste weken dachten ze na over hoe je een bar zo toegankelijk mogelijk maakt voor solo-gasten. “Daarom staat die grote bank midden in de zaak, zodat je je niet ergens in een hoekje voelt weggestopt. Dit is een heel makkelijke manier om toch met anderen in gesprek te raken.” 

Nu, ruim twee jaar later, is Nomono onder Utrechtse muziekliefhebbers bekend terrein. Hun programma heeft zich enorm uitgebreid: drie tot vier keer per week is hier wat te beluisteren in allerlei genres en vormen. “Dat spectrum vind ik echt iets leuks. Dat er zowel onbekende enthousiastelingen met hun eigen vinylcollectie komen als artiesten met een fanbase!” Eerder dit jaar stonden Sef en Spinvis achter de draaitafels bij een luistersessie. En recent was Benjamin Herman te gast, één van Nederlands meest geliefde saxofonisten. “Dat voelde wel als een belangrijk moment”, zegt Kuin. 

Naast losse optredens zijn er ook vaste programma’s, zoals Ultrajazz-concerten, die iedere laatste woensdag van de maand plaatsvinden. Terwijl Kuin vertelt, druppelen er langzaam meer mensen binnen. Hij begroet de klanten en bedient ze aan tafel. Een klant mag een glaasje rode wijn voorproeven waarna Kuin een karaf voor ze inschenkt. Hij komt weer aan tafel zitten en gaat verder. “Het is ook heel leuk om te merken dat er nu een groep is die vaker terugkomt, die zich comfortabel voelt om even binnen te waaien en een praatje te maken.” 

Toch heeft het ook tijd gekost om te ontdekken welke programmering bij Nomono past. “Aan het begin ben je natuurlijk zoekende want je weet nog niet wie precies je publiek is en wat je kunt aanbieden. Het is ook een lastige plek als je gratis muziek wil presenteren: sommige avonden waren rustig, andere ineens bomvol.” Dat laatste werd heel zichtbaar tijdens de sessie met Sef: “Er bleven wel tachtig, negentig mensen buiten staan”, zegt Kuin bijna ongelovig. “Dat was bizar om mee te maken.”

Deze reacties gaven Kuin een hoopvolle blik op de toekomst. “Eerst voelden de laatste maanden toch ook een beetje als overleven, omdat we op zo’n korte termijn moeten vertrekken.” Maar veel bezoekers dachten mee met het vinden van een nieuwe locatie. Dit gaf Kuin weer energie om een knop om te zetten en te denken aan een nieuwe plek. Momenteel worden er namelijk nog weinig officiële plekken aangeboden, daarom zijn tips ontzettend waardevol.

Dus wat is volgens Kuin de perfecte tip; hoe ziet de ideale locatie van Nomono eruit? Hij denkt even na. “Ik hoop heel erg dat we een plek vinden die nét een slag kleiner is en een paar straten dichter bij het centrum ligt. Het lijkt me het tofste als daar ook weer andere creatieve partijen in de buurt zitten.” Dat was volgens Kuin ook de charme van de locatie op de Vechtclub. “Wij vinden het hier ook een van de leukste dingen om te kunnen samenwerken met de creatieve ondernemers die hier zitten.” 

Tot slot: Wat moet de lezer in de komende maanden nog bezoeken? Kuin raadt vooral de Ultra Jazz-avond op 17 december aan: “Dit vind ik echt een hele leuke setting voor live muziek. Het is altijd hoogstaand, en de dynamiek past heel goed op deze plek,” Daarnaast zijn er in december nog regelmatig luistersessies, vooral op vrijdag en zaterdag. “Dat geeft een hele leuke, levendige sfeer, zonder dat er één sessie is waarbij je per se aanwezig moet zijn,” zegt Kuin. Dus voor wie nog een laatste keer wil genieten van live-optredens, intieme luistersessies of gewoon een cocktail bij de bar, is er nog genoeg aanbod.

Heb jij een tip voor een nieuwe locatie? Mail naar nomono.utrecht@gmail.com