Zelf ben je er niet geboren, maar je ouders komen uit IJsland. Heb je vanuit huis muzikale tradities meegekregen uit dit land die we terugzien in je muziek?
‘’Nee, niet echt effectief qua sound. Je zou kunnen zeggen dat mijn muziek een soort mystiek is maar dat is niet bewust vanuit IJslandse roots. Maar het feit dat ik met muziek ben begonnen heb ik zeker wel vanuit huis meekregen. Er gaat bijna geen familiefeestje voorbij zonder dat iemand een gitaar pakt en IJslandse volksliedjes begint te zingen. Je zult net snel iemand horen zeggen ‘’ik kan niet zingen’’. Muziek is een ontzettend belangrijk onderdeel in de IJslandse cultuur en dat is zeker in mijn opvoeding teruggekomen.’’
Je debuut EP bevat veel persoonlijke verhalen. Over welke persoonlijke verhalen hebben we het dan?
‘’Ik ben nu 26 en de songs op de EP zijn geschreven in de periode van mijn 24/25e. Ik ben van mening dat dit een cruciale periode in je zelfontwikkeling is waarin je ineens de verantwoordelijkheid moet dragen over je eigen leven. Je ouders beslissen niet meer, vrienden veranderen en je gaat op een andere manier om met relaties en de liefde. Ik heb het daar best moeilijk mee gehad want ik vind het best eng dat ik keuzes moet maken. Je hebt liever dat iemand anders het doet want dan kun je altijd nog afstand bewaren tot de consequenties die een keuze heeft. De EP omvat vier songs waarvan er drie over een bepaalde liefdesrelatie gaan. Deze situaties komen allemaal uit eigen ervaringen.’’