Biff Smith, voorman van de Schotse band The Starlets, opent vanavond met zijn lieflijke, zoete luisterliedjes. Precies een jaar geleden stond hij in EKKO met The Starlets als opener van The Gasoline Brothers. Nu geeft de Schot een muzikaal uitgekleed optreden weg, waarbij hij zichzelf begeleid op akoestisch gitaar en hier en daar een deuntje meefluit.

Smith oogt met zijn postuur, gilet, geruite das en petje als de Schotse versie van Ciske de Rat en dwingt deze avond direct respect af met zijn aardige woordje Nederlands tussen de liedjes door. Zijn zoetgevooisde stem in combinatie met zijn rustige nummers zorgen voor een intieme setting met aandachtige luisteraars. Smith wisselt zijn stijl een enkele keer af met uptempo materiaal, wat hem dan verleidt tot een paar vluchtige danspasjes. Voor de goede verstaander van bitterzoete singersongwritermuziek een mooi begin van de avond.

Een spetterende, energieke opening is wat volgt wanneer Joast het podium betreedt. En die energie weet de band vast te houden gedurende de set, zo blijkt later. Zanger Joost Oskamp heeft er zin in en vindt het publiek meerdere malen “te gek”. Vanavond wordt werk van de nieuwe plaat Transatlantic Hope ten gehore gebracht. Nummers die Joast overigens alweer bestempelt als "oude classics" (hij is al lang weer bezig met de EP van 2011). Daarnaast komt materiaal van Oskamps vorige band Taxi to the Ocean (“echte bazen”, zo wordt uit het publiek geroepen) en Wilco (‘How to Fight Loneliness’) voorbij.

Joast is op zijn best tijdens de uptempo nummers en dreigt te verslappen bij de rustige, poppy nummers. Het geheel wordt spannend wanneer het instrumentaal lijkt te ‘ontsporen’, maar daarna krijgen solo’s helaas niet meer de ruimte. Een andere weg wordt ingeslagen met minimalistische soundscapes en gitaareffecten, wat de set even weet te breken. De rustige nummers, volgens Joast goed voor een “zwoele EKKO-vibe”, worden daarna weer onderbroken met wat “happy shit”, namelijk de single 'Now You See'.

De ingrediënten en de kwaliteit zijn vanavond aanwezig, maar het geheel is te braaf en het blijft te veel binnen de lijntjes. Aangename verrassing vormt de mooie zang van bassiste Nana, maar zij wordt helaas maar een enkele keer ingezet. De drummer viel lastminute in, en het moet gezegd: dat deed hij uitstekend. Wel is hoor- en zichtbaar dat de band nog wat meer op elkaar ingespeeld moet raken, wat een kwestie is van speeluren maken.

Gezien: Joast en Biff Smith (The Starlets), 16 oktober 2010 @ EKKO

Te zien: The Starlets tijdens de laatste Onder Invloed Live in U-Rock, 27 oktober 2010 @ U-Rock