De oren mogen inderdaad wel eens goed schoongemaakt worden voor de eerste luisterbeurt van LM6iX, de nieuwe plaat van Black Gold 360. De klanken die uit de speakers komen verklaren meteen de naam van het label. Net als de exclusieve Beluga-kaviaar is de muziek van Sixsmith en de hem omringende muzikanten intens, maar zal niet door iedereen lekker gevonden worden. Zo is de lange opener ‘I’m Spartacus’ een lange soundscape met her en der wat jazzinvloeden. Geen makkelijk achtergrondmuziekje dus.
De kwaliteit druipt van elke track op LM6iX, maar de vraag die terug blijft komen is wanneer je deze plaat opzet. De muzikanten zijn uitstekend en met name de trompetpartijen zijn ware pareltjes, maar echt liedjes willen de nummers niet worden. Dat is waarschijnlijk ook niet waar Sixsmith voor gaat en in de opzet van het mixen van jazz en elektronica slaagt hij met verve. Hoogtepuntjes zijn ‘Best of the Bad, Love & Light’ en met name ‘Paydirt’. Helaas staan daar een aantal tergend traag opbouwende soundscapes tegenover die alle vaart uit de muziek halen. Hierdoor is het luisteren van deze derde cd van Black Gold 360 (na ‘Black Gold 360’ en ‘Suite 17’) soms een zware bevalling. Soms is de cd zeer de moeite waard, maar zeker niet boeiend over de volledige 55 minuten.
Vreemd genoeg blijkt na een aantal luisterbeurten dus dat de kwalitatief hoogstaande muziek, het mooie artwork en de goede muzikanten niet voldoende zijn om de luisteraar te overtuigen. En zo blijft LM6iX een feestje voor de liefhebber, net als kaviaar.