Meneer Aaron Funk, misschien niet eens een artiestennaam, kwam donderdag het publiek in de Helling verrassen. De goede kerel is geboren in Winnipeg. Met titels als ‘Winnipeg Is a Frozen Shithole’ windt hij er geen doekjes om dat het zeer onaangenaam moet zijn om als Aaron Funk op te groeien in de miljoenenstad in hartje Canada, in betrekkelijke kou ook. Winterpeg wordt het ook wel genoemd. Min zevenentwintig moet iets doen met je humeur. 
 
Onder de naam Venetian Snares leverde hij dan ook in het verleden een stroom oorverdovende herrie. Kosmische static, distortion, Thunderdome, een soort ritmisch tandenknarsen van Skeletor, luid en vuig. Geluidgeworden haat. Muziek om je vader mee te ergeren. Niet dat leeftijd nou zo van doorslaggevende invloed is op het vermogen van deze muziek te genieten. Toch: een betrekkelijk jong publiek, twintigers en dertigers, en best veel ook wel. Veel en enthousiast. Prettig aan Utrecht is dat het bij uitstek de zalen heeft voor grote underground acts, die niet op Ahoy mikken maar prima in staat zijn EKKO of De Helling te vullen. Het Utrechts publiek staat vaak wel open voor juist die grotere underground acts. 
 
Deze donderdag had Venetian Snares wat melodie meegenomen. Zijn muziek blijft min of meer volledig beats, maar dansbaar. Vrolijk ook. Van Tricky is bekend dat zijn muziek een stuk minder onheilspellend werd toen hij erachter kwam dat hij allergisch voor een bepaald e-nummer. Zoiets is in ieder geval het verhaal. Net zo makkelijk voor te stellen dat Winnipeg mensen kapot maakt, en daardoor mensen kapotte muziek maken. Breakbeat, breakcore, broken beats.
Wat er dan gebeurd is met onze vriendelijke dj-vriend? Geen idee, misschien is het de uitwerking van een gezellige Europese tour. De typisch Utrechtse rustige spontane vrolijkheid. Artiesten rijpen, en zo ook Venetian Snares waarschijnlijk.
 
Het publiek leek meer op de avond af te komen om te dansen dan om te kijken. Dus, ondanks meneer Snares' indrukwekkende uiterlijk (een beetje onverzorgd, met lang haar), gewoon mensen die naar elkaar lachen en met elkaar dansen. En luisteren naar keiharde maar goed verteerbare herrie. Uiteraard met oordopjes.

Gezien: Venetian Snakes, donderdag 23 juli @ Tivoli de Helling