Wat de punkrock Tenement Kids brengen is niet nieuw. Riedeltjes, twee zangers, lekker meezingen... we kennen het wel. Ze doen hun ding echter wel goed. Hun debuut, de mini-cd ‘Doves’, was dan ook een meer dan aangename verrassing. Deze week komt de opvolger ‘We've All Been Down’ uit. Dat is meer dan reden genoeg om zanger Gijs uit te nodigen voor een gesprek.

Hoe kijk je terug op ‘Doves’ nu de nieuwe plaat er aan komt?

“Met ‘Doves’ kozen we duidelijk voor een punkrockrichting. Gitaargeweld stond op de voorgrond. Critical Minds (het eerste nummer op de plaat) was in dat opzicht een blauwdruk voor de rest van de rest van de cd. We bouwden verder op zulke rockende riffs. Daarom is hij zeker belangrijk geweest voor hoe we ons als band ontwikkelden.”

Over ‘Doves’ werd vaak gezegd dat de invloed van Hot Water Music op jullie werk overduidelijk was. Was je blij met dat commentaar of vond je het vervelend?

“Ik was er niet echt mee bezig. Die band is altijd van grote invloed op ons geweest, dus het was wel leuk om te horen. Nu komt het me echt de neus uit. Mijn stem ligt natuurlijk wel in die hoek, maar op de nieuwe plaat zijn er muzikaal echt veel dingen die zij nooit zouden doen.”

Heb je dat bewust gedaan?

“We hebben het zeker niet bewust willen vermijden, maar we zijn meer andere dingen gaan luisteren en die neem je mee. Het blijft wel een hoeksteen van ons werk, maar er komen zoveel dingen bij dat je er toch verder vanaf gaat staan.”

Wordt Tim (bas/zang) nu minder als tweede zanger en meer als tweede stem gebruikt om de vergelijking tegen te gaan?

“Nee, helemaal niet zelfs. Oorspronkelijk was het zelfs de bedoeling dat hij meer zou gaan zingen. Het tweede en het laatste nummer van de nieuwe plaat zouden eigenlijk volledig door Tim gezongen worden, maar omdat de teksten en zanglijnen door mij geschreven waren, werkte dit niet goed. Het is wel de bedoeling dat Tim blijft zingen. Ik vind ook nog steeds dat hij een ontzettend goede stem heeft en ik wil ook dat we een band zijn met twee evenwaardige zangers. Maar of hij eigen teksten gaat schrijven, moeten we nog zien. We willen hierna misschien een conceptplaat maken en dan moeten teksten toch een nauw geheel vormen.”

Dat is ambitieus!

“Ja, zeker, maar we hebben geen zin om weer een full length te doen. Dan worden platen zo inwisselbaar. Qua sound vind ik dat we onze richting al hebben gevonden, dus moeten we op andere vlakken verder. Een conceptplaat lijkt me dan ook een erg tof idee.”

Nu we toch over teksten bezig zijn... Hoe anders zijn de teksten van de nieuwe plaat in vergelijking met ‘Doves’. Ik merkte een ondertoon van escapisme, een drang naar verandering en iets nieuws in je leven.

“Dat zijn zeker dingen die de laatste tijd in mijn leven hebben gespeeld, maar ik had er ook al eerder over kunnen schrijven. Ik ben heel veel aandacht gaan spenderen aan de manier waarop "de groten" - Nick Cave en Bob Dylan - het doen. Ik heb hun tekstboeken gekocht en geanalyseerd wat hun teksten nu zo goed maakt. Omdat ik er bewust mee bezig ben geweest, kreeg ik een heel andere kijk op teksten schrijven. Ik heb geleerd dingen visueel te maken, net zoals Cave en Dylan. Ze benoemen mensen en plaatsen en omschrijven die dingen zo goed. Teksten worden op die manier veel contreter. Ik ben nog wel geen Bob Dylan, maar ik ben er wel veel bewuster mee bezig in vergelijking met vroeger.”

Je gaf net aan dat je zaken meer benoemt. Wat me op viel is dat er een paar verwijzingen zijn op de nieuwe plaat naar Amerikaanse plekken (Memphis en Virginia). Waarom verwijs je daar naar?

“Die plaatsen moesten een beeld oproepen zodat ze een verhaal kunnen inleiden. Ik heb overwogen om de naam van het dorp waarvan ik vandaan kom te gebruiken, maar dan snappen waarschijnlijk enkel mensen in Nederland wat ik bedoel. Amerikaanse plekken versterken toch het beeld. Eerst vond ik het wat raar, maar eigenlijk gebeurt het zo vaak. Nick Cave zingt over L.A. en New York; de Stones zingen over Memphis en zelfs Blof zingt over London en Madrid.”

Staat Memphis voor Ulft of Bunnik (de dorpen waar Gijs vandaan komt en waar hij tot voor kort woonde)?

“Geen van beiden eigenlijk. Het nummer gaat over gevangen zitten in het dorpsleven. Ik wou een verwijzing maken naar een gevangenis op een Dylanesque manier. Het nummer is echter niet volledig autobiografisch. Ik verlang wel terug naar het dorpsleven, maar waarschijnlijk heb ik het daar na twee weken toch weer gezien. Het nummer gaat over weg willen en nieuwsgierig zijn naar wat daar buiten is. Wat wel grappig is - en dat was niet zo bedoeld - is dat het eerste nummer op ‘We've All Been Down’ over het verlangen om weg te trekken uit een dorp gaat terwijl het laatste nummer gaat over het verlangen om terug te gaan naar dat dorp. Het is dan toch al een beetje een conceptplaat geworden!”

Ben je tevreden over het punt waarop de band momenteel staat? Ik denk dat met de recente reünie van Hot Water Music en de populariteit van Chuck Ragans solowerk, er toch een grotere markt is voor jullie die jullie nog niet hebben kunnen bereiken.

“Ik ben tevreden, maar het is wel zo dat we nog een grote groep mensen nog niet bereikt hebben. Ik denk wel dat dit met de nieuwe plaat kan komen. Het is nu die belangrijke stap die we moeten nemen. We hebben ons ding gedaan met de mini-cd, maar zijn nu klaar voor meer. Als we ooit de status van een Hot Water Music bereiken, zal ik dolgelukkig zijn. Ook al zegt het bijvoorbeeld mijn collega’s niks. We kunnen natuurlijk ook proberen een mainstream publiek te bereiken, maar dat lijkt me niks voor ons. We willen wel het alternatieve circuit in en dus niet enkel in het punkcircuit spelen, maar we willen geen Kane worden ofzo.”

‘We've All Been Down’ komt 21 november uit op Funtime Records (cd) en Crucial Attack Records (LP, alsook een vinylversie van ‘Doves’).