Opmerkelijke opstelling van voorprogramma Swelter, de zanger zittend aan de zijkant en de bassist zo in het midden. De verklaring komt na het eerste nummer; Bart Drost heeft een hek tegen zijn voet gekregen ("nee, niet erg rock ‘n roll", beaamt hij) en zit hiermee in het gips. Hij blijft dus even zitten vanavond. De muziek is er gelukkig niet minder om. Bart Drost heeft een erg prettige stem, die ook goed werkt in samenzang met bassist John Zoet. Het is snel gegaan met Swelter. Na amper een jaar bezig te zijn, hebben ze al gespeeld met grote namen als The Frames, The Veils, Bettie Serveert, Johan en binnenkort ook Bløf. Ook komen ze zo nu en dan voorbij op 3FM en Kink FM en is een debuutalbum in de maak. Hiervoor is producer Frans Hagenaars van Excelsior aangetrokken, een label waar Swelter qua muziek goed zou passen. De lekker in het gehoor liggende nummers, die overigens live erg goed uit de verf komen, worden ook wel omschreven als smaakvolle melancholische gitaarrock. Maar Swelter maakt ook graag uitstapjes naar de americana-kant van de muziek, mét mondharmonica natuurlijk. En als we het dan toch over americana van eigen bodem hebben, zitten we met El Pino and the Volunteers, de hoofdact van vanavond, helemaal gebakken. Wat ooit begon als een leuk zijproject, is uitgegroeid tot een band die ons alweer een tijdje verblijd met de heerlijke alt. country zoals alleen zij dat kunnen maken. Het winnen van een Essent Award en lovende kritieken op een geslaagd Noorderslag-optreden zijn dan ook zeker niet ongegrond. In februari vorig jaar speelden ze voor het eerst bij de landelijke Club 3VOOR12 en werden toen omschreven als een 'zooitje ongeregeld'. Een betere omschrijving voor het optreden van El Pino and the Volunteers in EKKO is er eigenlijk niet. De roadie heeft zich namelijk ziek gemeld en dus brengt dat wat ongeregeldheden met zich mee. Gitaren zijn slecht gestemd, de microfoon staat te laag en 'waar blijft potverdorie nou die alcoholische versnapering'? De band gaat er erg relaxed mee om. Gezellige kaarsjes, een beetje improvisatie, de nodige humor en wat kunst en vliegwerk zorgen voor een enigszins rommelig, maar toch weer erg sterk optreden. Harm Goslink Kuiper is sinds drie shows weer terug van weggeweest na een heftige operatie aan zijn rechteroor, en doet het nog even rustig aan. De door hem bespeelde accordeon, lap steel en de banjo blijven onmisbare instrumenten bij een El Pino optreden en geen ander kan deze bespelen als Goslink. We zijn dan ook erg blij met zijn terugkomst, alleen jammer dat hij af en toe slecht te horen is. Toch mag dat de pret niet drukken, want het enthousiasme is wel duidelijk aanwezig. Zo erg zelfs dat El Pino and the Volunteers niet weg te krijgen zijn. Tot ergernis van het EKKO-personeel, vanwege de avondklok en omdat de dansavond Diep in de Groef moet gaan beginnen. David Pino doet echter graag nog een verzoeknummertje; 'Neil Young? Steve Earle? Raad maar!' Na een toegift van drie nummers, waarvan een cover, en inclusief prachtig banjospel van Goslink op Impatiently is het toch echt mooi geweest. Maar die cover jongens, van wie was die nou eigenlijk? El Pino and the Volunteers & Swelter Gezien: EKKO, zaterdag 24 maart 2007