Met 'The Letting Go' leverde Bonnie 'Prince' Billy (alias Will Oldham, alias Palace Music, alias The Palace Brothers) zijn meest recente meesterwerk af. Hierop worden zijn beklemmende liedjes over liefde en verlies ondersteund door sprankelende strijkers en de ijle stem van zangeres Dawn McCarthy. Die laatste dame, bekend van het folk duo Faun Fables, is bepalend voor het geluid van 'The Letting Go'. Het is daarom in eerste instantie niet alleen een teleurstelling om slechts een eenzame microfoon op het podium te zien staan, maar ook opmerkelijk: de grote zaal van Muziekcentrum Vredenburg zou de perfecte setting zijn geweest voor de subtiele arrangementen van het album. Nee, in Utrecht staat Bonnie 'Prince' Billy alleen gewapend met zijn gitaar en karikaturale motoriek. Dat betekent het lied in zijn naakte vorm. En wat blijkt; er is niets mooier dan dat! Zo'n anderhalf uur neemt de zanger ons mee door de krochten van wat er onder die halfkale schedel verborgen ligt. Droevig, gedesillusioneerd of huilend als een wolf, niets is de zanger vreemd, soms is hij zelfs verliefd. Moeiteloos schakelt hij van klassiekers als het duistere 'The Way' en een gloedvolle versie van 'I See a Darkness' naar hoopvol hedendaags werk als 'Love comes to me'. De zanger put inmiddels uit een oeuvre waar menig songwriter u tegen zegt, en laat ons daar alle hoeken van horen. Behalve de klassiekers als 'I See a Darkness' komt zelfs ouder werk van The Palace Brothers (nog zo'n alias) aan bod. Te horen is dat zijn geluid nooit veranderd is. Zelfs zijn experimentele uitstapjes met Matt Sweeney en Tortoise hebben zijn songs niet veranderd. Even ligt eentonigheid op de loer, maar Bonnie's nummers en personae blijken sterk genoeg om enige vorm van verveling uit de weg te gaan. Bij het publiek deze avond kan hij in ieder geval niets fout doen. Dat draagt de zanger op handen en lacht om al zijn grapjes, zelfs als hij er geen maakt. "Ok, ok, ok" antwoordt hij ironisch op de onverstaanbare kreten uit de zaal. Geheel vlekkeloos is het allemaal niet. Bonnie 'Prince' Billy maakt veel 'foutjes', hij speelt slordig gitaar. Het wordt zelfs even lachwekkend als hij zijn tekst niet kan herinneren en het desbetreffende liedje maar achterwege laat. Maar fouten maken is menselijk en hier staat ook geen sessiemuzikant of virtuoos, hier staat een man met een verhaal. En hij vertelt het als geen ander. Bonnie 'Prince' Billy & Sir Richard Bishop Gezien: Muziekcentrum Vredenburg, dinsdag 13 maart 2007