3VOOR12/Utrecht ontmoet gitarist Matt Gooderson en zanger Bnann Watts in de kleedkamer van Tivoli voor hun uitverkochte optreden op vrijdag 14 september. De heren hebben net een dag vrij gehad, zijn goedgehumeurd en lopen zoals ze wel vaker doen in interviews af en toe lekker te dollen. De vorige keer dat jullie in Utrecht optraden was in EKKO. Dat was de eerste keer dat jullie in Utrecht speelden, toen was het ook al uitverkocht. Herinneren jullie je die show? Bnann: "Ja ja, dat was een leuke club. We zijn trouwens een beetje 'shocked' op dit moment, want het is nogal een grote sprong die we nu maken. Dit is de grootste club die we als hoofdact uitverkopen op onze Europese tournee, dus we zijn nogal opgewonden. Maar dat EKKO optreden weten we nog goed, dat was een goeie." Matt: "EKKO was fantastisch, we hadden het enorm naar onze zin daar. We houden van Utrecht, we zijn al de grachten op en neer gepeddeld, we hebben hier in het zwembad gezwommen. We hebben erg veel pret gehad, dit is echt een leuke plaats." Bnann: "Groot winkelcentrum ook trouwens." Matt: "Ja, groot station ook." Ja ja, maar dat hebben jullie thuis toch ook? Bnann: "Jawel, maar van wat wij van Nederland hebben gezien lijkt Utrecht toch wel een behoorlijk grote stad, maar tegelijkertijd heeft het toch een erg prettige relaxte sfeer." Matt: "Het is denk ik wel onze favoriete stad hier." Bnann: "Ja, Wag (de bassist, red) zegt zelfs dat als hij een huis in Nederland koopt, wat hij van plan is, dat hij dat hier wil doen." Wag: "Ja inderdaad, ik ben al een tijdje rond aan het kijken hier en heb gisteren besloten dat het Utrecht gaat worden." Het afgelopen jaar hebben jullie zowat elke dag wel gespeeld, het lijkt wel of jullie tourbus jullie thuis is. Hoe voelt dat? Matt: "Ja, inderdaad dat is zo, het is pijnlijk. Dat is het slechte gedeelte." Bnann: "De bus is nu inderdaad ons huis. Ik weet niet of je ooit met negen vrienden uit kamperen bent geweest, want daar lijkt het wel op. Er zitten minder leuke kanten aan, maar je het is ook geruststellend om een plek te hebben waar je naar terugkeert. Als je terugkomt naar de parkeerplaats en je ziet die bus staan met zijn gezellige lichtjes is het net een knusse caravan. Het maffe is dat we het nu moeilijk vinden om echt thuis te slapen. We zijn er nu zo aan gewend om te slapen terwijl je rijdt, dat we thuis wakker liggen omdat we niet kunnen slapen omdat ons huis niet beweegt. Het is best interessant hoe je fysiek kunt wennen aan touren." Een soort omgekeerde zeemansbenen dus? Matt: "Ja, iedereen wordt zeeziek, wij worden landziek. Haha." Jullie zijn deze band begonnen als vrienden. Is dit constante touren niet lastig voor je vriendschap, of wordt het er eigenlijk beter van? Matt: (met grote grijns) "Oh, dit is allemaal een act. Eigenlijk praten we nooit meer met elkaar tenzij er een camera bij is." Bnann: "Inderdaad, dit is allemaal puur zakelijk. We begonnen als vrienden, maar nu zijn we uitsluitend business partners." Oh, dan hebben jullie zeker ook vijf tourbussen nu? Bnann: "Nee, we hebben er zelfs zes. Sommige crewleden kunnen ons echt niet meer uitstaan namelijk." Matt: "Nu willen we nog een extra bus voor de hond. Dus binnenkort zijn het er zeven." Bnann: "Ja, want ik vind dat de hond ook een bus verdient. De hond houdt namelijk ons moreel enorm op peil op deze tour." Matt: "Of we regelen een motor met zijspan voor hem, zetten we hem zo'n leuke bril op." Terug naar de muziek dan maar heren. Na een eerste plaat komt er meestal een tweede, maar kunnen jullie nummers schrijven als jullie op tour zijn? Matt: "Ja, we schrijven heel veel op akoestische gitaar. Ik denk dat we nu onderling al zo'n 50 liedjes geschreven hebben. Wij schrijven altijd vanuit een beperkte basis in tegenstelling tot wat veel mensen denken. Ongeveer 80 procent van onze liedjes is geschreven op akoestische gitaar of piano zonder dat er een synthesizer of zo in de buurt was. Er zijn een heleboel basis ideeën die we aan het uitwerken zijn. We spelen bijvoorbeeld vanavond weer een nieuw nummer extra erbij. We zouden nog wel meer nieuwe liedjes willen spelen, maar ja, die moeten dan wel helemaal klaar zijn. Bovendien komen de mensen nu naar ons toe op basis van onze plaat, en willen ze vooral die liedjes graag horen." Vaak wordt na een succesvolle debuutplaat het maken van een tweede plaat gevoeld als een druk, hebben jullie daar ook last van? Bnann: "Nee, helemaal niet. Het is geen druk, voor ons is het onze ambitie. We willen graag nog meer mensen bereiken, en dat willen we uit onszelf. We hebben ondertussen zoveel geleerd van spelen en festivals doen, ook van andere bands die we om ons heen zien. Dat moedigt ons alleen maar aan om iets moois te maken van die tweede plaat. Het is vooral opwinding voor ons, niet zozeer druk." Jullie hebben eerder de houding van een antiheld dan van een rockster. Maar hoe zit dat dan bijvoorbeeld met vriendschap en familie? Alle mensen die jullie nu ontmoeten staan voornamelijk voor je neus uit hun dak te gaan van jullie. Heeft dat invloed op jullie? Matt: "Je vrienden zijn je vrienden, en je familie is je familie, en ze snappen het wel." Bnann: "Het mooie van onze vrienden is, hoe zal ik het zeggen, we zien ze niet zo vaak, maar als we ze zien is het hetzelfde als altijd. Alsof je nooit weg bent geweest en je ze gisteren nog zag. Soms verlang je er inderdaad naar om gewoon op een zondag naar de kroeg gaan om je vrienden te ontmoeten en een hapje te eten en dat kan dan niet omdat je onderweg bent. Maar als je dan die schaarse dag thuis bent kan het wel en voelt het ook goed. Goede vrienden hoef je niet perse elke dag te zien om een goede vriendschap te houden. Je ontwikkelt er een gevoel voor, onze vrienden en familie zijn altijd om ons heen, ook al zijn ze er niet fysiek." Matt: "Het is ook wel cool hoor, als je dan terug gaat, kom je Mick Jones weer tegen, Keith Richards komt af en toe langs, weet je." Bnann: "Ja, en Bob Dylan..." Matt: "Hij is een beetje onbetrouwbaar, die Bob." Bnann: "Nee, die komt niet zo vaak." Matt: "Beetje een ouwe chagrijn geworden. Maar ja, je vrienden zijn je vrienden." Bnann: "Ja, we zijn geen spat veranderd. We waren altijd al bevriend met Kate Moss..." Jullie komen gelukkig nog steeds over als een stelletje vrolijke vrienden. Is dit nu waar jullie al deze jaren op gewacht hebben? Bnann: "Ja, we hebben keihard gewerkt en alles wat we wilden was in een band spelen en niet naar een baan moeten. We zijn heel dankbaar dat het nu gebeurd en dat motiveert ons ook om er mee door te gaan en alleen maar beter te worden. Al onze dromen zijn uitgekomen en nu willen we gewoon niet dat het ophoudt." Over de show van vanavond hoef je je daarvoor ongetwijfeld geen zorgen te maken. Bedankt voor dit interview. Bnann: "Thanks for having us!"