Festivals en regen. Niet alleen een domper voor het publiek maar ook iets dat het opbouwschema van het festivalterrein in het water doet vallen. Tot de laatste minuut voor aanvang van deBeschaving wordt er nog keihard gewerkt om alles startklaar te krijgen. De weergoden zijn ons deze ochtend wel goed gezind, maar de brandweer helaas niet; omdat de nooduitgangen niet in orde zijn en de al wachtende bezoekers nog niet naar binnen mogen, spelen The Gasoline Brothers de eerste helft van hun set voor een handvol fotografen en festivalmedewerkers. Zodra de poorten open zijn en de bezoekers naar binnen mogen, zijn er gelukkig nog genoeg die de tweede helft meemaken. De vergelijking tussen deBeschaving en Lowlands is al eerder gemaakt en niet onterecht; de kunstzinnige aankleding van het terrein en het programma dat meer dan alleen muziek omvat, vind je op beide evenementen terug. Theatervoorstellingen en performance-art en ook interactief engagement in de vorm van MTV Coolpolitics; het is er allemaal. Vanavond vindt er een recordpoging plaats om de langste menselijke slinger te maken als symbool voor maatschappelijke betrokkenheid. Wie zich daar uit los heeft gemaakt, kan meteen door naar de meisjes van Globalicious die Fair Trade bananen met chocodip uitdelen. Spannender eten is er ook: onder het motto ‘try before you die’ serveert BNN vanuit een bestelbusje gratis o.a. gefrituurde sprinkhanen, hanentenen, meelwormen, en varkensoren. De vooraf aangekondigde geitenogen hadden het menu helaas niet gehaald en de sprinkhanen zijn al snel uitverkocht. Niemand hoeft er van over te geven, maar velen kiezen erna toch voor een veilig patatje. Ondanks alle extra’s is het vandaag voor een hoop bezoekers toch vooral bandjes kijken. Waar er vorig jaar nog een podium met uitsluitend Utrechtse bands stond, is één van de podia vandaag geannexeerd door Excelsior. Niet dat het veel uitmaakt; de helft van de bands in deze tent komt uit de Domstad en omstreken. Een nadeel is dat de meeste bands op dit label op een vergelijkbaar (hoog) niveau zitten waardoor er niet echt eentje uitspringt. Spinvis en Simon Vinkenoog doen hun recente show in EKKO nog eens dunnetjes over, Gem overtuigt opnieuw en Solo zorgt voor de perfecte soundtrack bij het mistroostige weer aan het eind van de middag. Johan laat middels een gedreven set zien dat de prachtige albums ook live overeind blijven. De echte krenten uit de pap voor zowel de studentikoze concertganger als de gezinnetjes zitten vandaag echter niet in de gitaarhoek. De Transsylvanians weten ondanks de regen het publiek aan het dansen te krijgen met hun Hongaarse speedfolk aus Berlin. Violist en frontman András Tiborcz wordt, al spelend, op handen door het dansende publiek gedragen, terwijl zijn bandleden de snelle ritmes verzorgen. Ook Briskey weet even later het publiek te overdonderen met opzwepende bigbandjazz-met-samples en de meer dan indrukwekkende stembanden van de zangeres. Plek voor nostalgie is er ook; met de Osdorp Posse als The Rolling Stones van de Nederrap. Misschien vergezocht, maar beide bands draaien al decennia mee en gebruiken een nieuw album vooral als excuus om oude krakers te spelen. Naast de springende fans van het eerste uur staan moeders met peuters op de schouders gezellig mee te swingen op de harde beats en tekstuele platheid, die, bijvoorbeeld in het destijds van de radio gebande ‘Moordenaar’, grove vormen aanneemt. Een van de dreumesen zwaait enthousiast naar zijn papa op het podium, en krijgt een knipoog terug. Voor de doorgewinterde festivaltijger is er misschien weinig nieuws te beleven, maar deBeschaving richt zich ook op de buurman uit Leidsche Rijn die met vrouw aan de arm en kind op de schouders tussen de tenten rondstruint. Voor hem is hoogtepunt Zita Swoon misschien zelfs nieuw. Co-afsluiter Square was dat zeker en de Zweden brengen met de opwindende cocktail van ska, punk en polka ook voor de vaste festivalganger dé verrassing van de dag. De fijnproevers dansten vanavond in een andere tent bij Square, maar Vive La Fête was ergens toch een passende en ongecompliceerde afsluiter voor vandaag. Els Pynoo houdt het midden tussen stoeipoes en straatkat en paradeert in een zwarte tutu over het podium. De combinatie van haar aanstellerij en de dreunende gitaar-electro van echtgenoot Danny Mommens valt in de smaak bij de meeste (inmiddels aangeschoten) festivalgangers die er flink op los dansen, dan wel al moe gefeest richting pendelbus vertrekken. Zoals organisator André Baars in de uitzending van Utracks vaststelde, is Festival deBeschaving een prima alternatief voor mensen die het kamperen en de modder zat zijn op een duur festival als Lowlands. In die opzet is het festival grotendeels geslaagd: de tenten zijn vol, maar puilen niet uit en ook op het terrein is het nergens dringen. Daar kan Lowlands nog een puntje aan zuigen, ook wat het personeelsbeleid betreft: in plaats van een blik uitzendkrachten open te trekken, werken alle 300 manschappen hier als vrijwilliger. Iets dat de sfeer alleen maar ten goede komt. Wat nog wel beter kan is het tijdsschema tussen de verschillende podia, want het is toch wel sneu als je als bezoeker van Silence is Sexy op een ingetogen moment meteen het gebeuk van Kraak & Smaak er doorheen hoort. Of omgekeerd: dat een fragiele Stef Kamil Carlens (Zita Swoon) overstemd wordt door Ronald Molendijks Soulvation. Om over de pauze-dj’s van het Rabobankpodium nog maar te zwijgen die elk optreden in de tegenoverliggende Excelsior-tent verstoren, in ieder geval voor degenen die achteraan staan. Maar wellicht is dat euvel opgelost als het festival volgend jaar naar een andere (en grotere) locatie verhuist. Festival deBeschaving 2006 Gezien: Vleuterweide, Leidsche Rijn, zaterdag 2 september 2006