Culturele Popzondag, deel 1: Blokje om tussen de sterren

Knallen in de openlucht, op adem komen in Plato, rocken in EKKO

Tekst: Matthijs van der Ven / Fotografie: Martijn Zuidweg, ,

Culturele Zondagen: ze zijn altijd voor iedere bezoeker anders. De één banjert lukraak door de stad, de ander tuurt op elke hoek uitvoerig in de flyer, nog een ander heeft de route vooraf gepland. Zo ook afgelopen zondag, tijdens Pop-Zondag 'Walkin' Around The Stars'. Verslaggever Matthijs van der Ven en fotograaf Martijn Zuidweg werden tijdens hun route soms teleurgesteld, maar veel vaker blij achtergelaten.

Knallen in de openlucht, op adem komen in Plato, rocken in EKKO

Iets te zomers gekleed begint onze zondag op de Neude. Dat wil zeggen, dan begint het wachten. Het wachten op de 3VOOR12/Utrecht-kar met C-Mon & Kypski. Welgeteld vijfentwintig minuten later dan gepland galmen de eerste tonen over het plein, vijf minuten voordat we in 't Hoogt worden verwacht voor een videoshow over de Beatles. Dat programmapunt blijkt echter niet te bestaan: "Video? Beatles? Hier is alleen een popquiz". De eerste teleurstelling van de dag wordt al snel weggespeeld door C-Mon & Kypski. In het kleine rode busje laten de Utrechters hun nieuwe nummers horen in hun eigen stad. Niet zonder succes. Al snel staat er een aardige groep mensen rond de band die vanuit zijn krappe podium kleine kinderen, studenten én de iets oudere cultuursnuivers in beweging brengt. Wanneer de chauffeur, met het oog op de vertraging, zenuwachtig richting de groep kijkt, wordt er nog één nummer gespeeld. Nu de Beatles niet te bewonderen zijn, fietsen we snel naar Plato. De platenzaak organiseert samen met de Avond van het Kippenvel een viertal in store-concerten. Enkele artiesten spelen liedjes van hun voorbeelden. In het bijzonder de uitvoeringen van Bob Dylan-nummers door Gem-zanger Maurits Westerik spreken vooraf tot de verbeelding. Maar wat blijkt: bij het op slot zetten van onze fiets, stapt Westerik net op de zijne. Zijn set zit er al op. Mede door het onduidelijke programma (van één tot vijf, niet bekend wie wanneer speelt) was het maar hopen op een voordelige tijdsindeling. Na het gemis van de Beatles dus ook geen Dylan vandaag. Wel is er de Nijmeegse singer-songwriter Lea, een aangename verrassing. Met een vorig bandje won ze al eens de landelijke finale van de Kunstbende, als solist een singer/songwriter-festival in Nijmegen. Lea is de moeite waard voor liefhebbers van pure liedjes. Wat opvalt, is dat een eigen liedje als 'Sting Like A Bee', niet eens verzuipt tussen haar Johnny Cash-covers. Haar debuutalbum zal nog even op zich laten wachten, maar Lea is zeker iemand om in de gaten te houden. Een korte pauze en een broodje later is het de beurt aan a balladeer. Drummer Tijs Stehmann en zanger Marinus de Goederen hebben Erik Meereboer thuisgelaten en coveren liedjes van Melissa Etheridge, waaronder de favoriet van De Goederen: 'You Can Sleep While I Drive'. A balladeer is één van de momenteel snel opkomende bandjes en het debuutalbum Panama kent nu al twee hits, 'Swim with Sam' en 'Fortune Teller'. De laatste is de afsluiter in Plato. Na een half uur is het beeld van de band aardig bevestigd: leuk, vermakelijk, maar niet echt bijzonder. De zang is goed, de eigen liedjes aanstekelijk, maar het geheel is net iets te braaf. Hopelijk gaat de band in de toekomst ook buiten de lijntjes kleuren. Om half vijf staat de vierde en laatste show van C-Mon & Kypski gepland op het Vredenburgplein. Gezien de eerdere ervaringen zijn we niet verrast als om tien over vijf nog geen spoor van de band te bekennen is. Vijftig minuten later dan de bedoeling gaat de band er alsnog hard tegenaan. De opkomst is nu behoorlijk groot. Voor de kar staat het vol met jongeren, ouderen, zwervers, buspassagiers en pizzabezorgers. Wat losser spelend dan eerder vandaag wordt een grote groep mensen benieuwd gemaakt naar meer. Minuten na de show wordt in de nabije omgeving het refrein van 'Bumpy Road' nog zachtjes nagezongen. Om de dag in stijl af te sluiten en Westerik tóch nog even in actie te zien, pakken we de fiets naar EKKO, waar Gem het literair-muzikale programma 'Stiletto's weg' afsluit. Dichters Vrouwkje Tuinman en Menno Wigman zochten samen met Gem en zangeres Fathia Bazi de grenzen tussen songteksten en poëzie op. Tuinman vertelt ons dat 'je in slaap kunt vallen, maar dit niet erg is'. Een geruststellende gedachte bij het luisteren naar Bazi en haar band. 'Late-night soft jazz', volgens het programmaboekje. Zo vroeg op de avond komt er in ieder geval niet veel van over. Gelukkig komen de mannen van Gem het publiek goed wakker schudden. Na 'The Subterranean Parade', spelen de rockers het Nederlandstalige gedicht van Wigman 'Schorpioen'. Op zich klinkt het aardig, maar het is geen aanrader voor de normale concerten. Het daaropvolgende nieuwe nummer 'Got It All' is dat wél. De opvallend harde set van Gem is een mooi einde van onze route tijdens de Culturele Zondag. Een positief gevoel overheerst, niet alles was vandaag even goed geregeld of gespeeld, maar een mooie dag was het zeker.