VanKatoen gaat van Jogjakarta tot Pinkpop door rood

Een interview met zanger Bazz Barnasconi

Tekst: Sven Schlijper / Fotografie: Tim van Veen, ,

Crossoverrockband VanKatoen dopt onder het motto: 'Doe Het Dan Zelf!' al jarenlang zijn eigen boontjes. Een insteek die de band geen windeieren heeft gelegd, want hun enorme fanschare brengt de band van Lowlands dit jaar op Pinkpop en naar Indonesië. Inmiddels is het nieuwe album 'DoorrooD' verschenen. Hoogste tijd voor een gesprek met zanger Bazz Barnasconi.

Een interview met zanger Bazz Barnasconi

Wie de feiten op een rij zet, ziet dat VanKatoen van jeugdsoos tot rockzaal speelt en gaandeweg meer en meer respect weet af te dwingen bij (grote) boekers. Genoeg om op Lowlands terecht te komen en dit jaar de buitencategoriedroom ooit op Pinkpop te mogen spelen in vervulling te zien gaan. 2006 is toch al geen slecht jaar voor VanKatoen. In februari en maart toert de band door Indonesië en met twee nieuwe leden in de groep, brengt VanKatoen begin juni 'DoorrooD' uit. Hoogste tijd voor een gesprek met boegbeeld Bazz Barnasconi. Pinkpop - de bevestiging Het moet een jongensdroom zijn om Jan Smeets aan de lijn te krijgen met de mededeling dat je band op Pinkpop mag spelen. "Het was inderdaad Jan Smeets die ons wilde hebben, de programmacommissie niet. Smeets heeft zijn poot stijf gehouden voor ons en voor Mo'Jones. VanKatoen scoort al jaren hoog in Pinkpop's Gouden Tip en ook dit jaar hebben veel fans op ons gestemd. Als je die peiling serieus neemt, kun je daar niet omheen natuurlijk." "Smeets belde niet zelf; we speelden in Jogjakarta (Indonesië) voor een bomvolle zaal toen het sms-je kwam. De tourmanager stond in de coulissen en gebaarde dat ik even moest komen. Ik schrok me kapot en dacht dat er wat was met mijn kinderen of mijn meisje, maar hij zei: 'Nee, het is leuk!'. Dus ik las het bericht, liep naar de microfoon toe en schreeuwde: 'Yeah! We're gonna play at Pinkpop!'. Waarop een hele zaal me aankeek met een niet-begrijpende blik van 'Ja, en?'" VanKatoen was eerder reserveband op het Landgraafse festival. Dit jaar rijdt de groep er op zondagochtend naartoe, wetend op een dag te spelen waarop ook hun helden het Pinkpoppodium zullen betreden. Met de kleedkamer tussen Tool en Dredg zit VanKatoen meteen tussen de grote jongens. Het was gemoedelijkheid troef. "De kinderen hebben gevoetbald met andere bands. De kleinste van me heeft die zanger van Keane ongelofelijk onderuit gehaald, zonder opdracht van mij, [lachend, met knipoog]: 'Gaaf!' Die kreeg toch wel een extra colaatje van me. Je hebt het daar niet over ego's, het is gewoon één grote groep. Als je eten gaat halen zit je naast de zanger van Tool en vraag je zonder er erg in te hebben: 'Hé, geef het zout eens door man.'" Pinkpop - de beleving Zo makkelijk als Barnasconi zich tussen de sterren begeeft, zo berucht is zijn status als het gaat om het zich begeven tussen en op het publiek. In een rockzaal is dat niet zo moeilijk, maar ook op Pinkpop overbrugt hij elke stalen barrière. "Het is een tweede natuur dat crowdsurfen van me, door grenzen heen gaan, een beetje exhibitionistisch ook wel. Dat komt gewoon los tijdens het spelen." Pinkpop mag dan een crowdsurfverbod hebben, met security kun je als artiest best een dealtje maken. "We hebben afgesproken dat ze alleen zouden ingrijpen als ze angst in mijn ogen zouden zien; goede deal." De lovende reactie van een security-medewerker in het gastenboek op de bandsite spreekt boekdelen. VanKatoens concert verloopt prima. De band klinkt moddervet, ramt stug door, bindt allengs meer publiek aan zich dat pas wanneer de Bloodhound Gang begint het hoofdpodium verkiest en lijkt geen moeite te hebben met de enorme festivaldimensies. VanKatoens superdroom is uitgekomen en trekt in een vloek en een zucht voorbij. Barnasconi raast als een bezetene rond, duikt het publiek in en geniet met volle teugen. Gelukkig zijn er (video-) opnamen om herinneringen aan de Pinkpop-roes na afloop nader in te kleuren. Indonesië Publiek en band gaan bij VanKatoen steevast hand in hand. Zo speelde de band van 11 februari tot 11 maart door Indonesië. Een tournee die mede vorm kreeg doordat VanKatoen een radiohit scoorde met 'Lef!' (ook 'Te Laat' komt in de Hai Charts terecht). De kiem voor het succes in het eilandenrijk ligt bij een fan. "Er was iemand in Nederland die vorig jaar bij het Zakkersfestival was en ons te gek vond. Zij heeft daarop haar netwerk in Indonesië gepolst, waarop positieve reacties kwamen. 'Lef!' werd gedraaid op de regionale radiozenders die daar een heel belangrijke rol vervullen en hoewel ze er niks van verstaan hadden we een hit in Indonesië. In december kwam toen een journaliste van hét blad voor alternatieve cultuur in Indonesië een week naar Nederland om ons te volgen, onder andere in Paradiso. Zij spendeerde over een paar weken meerdere pagina's aan VanKatoen. De tournee was inmiddels al zo goed als geregeld en toen we daar speelden, viel eigenlijk maar één show een beetje tegen met zo'n zestig man. Op de rest kwamen tussen de 700 en 5000 bezoekers af." Meer bizarre belevenissen zijn terug te vinden in het tourdagboek dat drummer Arnoud Bongaars bijhield voor 3VOOR12. Indonesië heeft behalve sterke tourverhalen nog een andere blijvende indruk achtergelaten: een deel van het nummer 'Merapi' op VanKatoens nieuwste album 'DoorrooD' is in Indonesië opgenomen met een lokaal gamelanorkest. DoorrooD VanKatoen zag twee leden vertrekken: Aart de Jong houdt zich nu bezig met productie- en opnamewerk en Lourens van Haaften met SneakerFreak. Vervanging werd via-via gevonden in twee twintigers: gitarist Marijn van der Maat en bassist Niels Goosens. In de nieuwe bezetting werd in de Nijmeegse Bigmouth Studio in drie weken tijd 'DoorrooD' opgenomen. Producer/mixer Martijn Groeneveld kreeg de mastertapes en maakte er een rauw klinkende rocksound van. "We hebben een harde schijf onder zijn deur doorgeschoven met de opdracht er wat van te maken. Veel Nederlandse bands mixen hun albums zo dat de stem boven op de band ligt. Wij willen juist de je als luisteraar in het heetst van de strijd staat en dan hoef je niet alles te verstaan, dan mag je twijfels en foutjes horen. Groeneveld is daarin geslaagd en de plaat klinkt rauw; je hoort de chemie en de sterke productie schudt je flink door elkaar. Zo hebben we het graag." Het klikt met de jonge, nieuwe garde binnen VanKatoen en de rock/metal crossover dampt dynamischer dan ooit tevoren. Een opvallend nummer op 'DoorrooD' is de semi-ballad 'Alleen'. "Dat is voor mij een erg intens nummer waarin ik worstel met het verlies van mijn vader en dingen die daaraan vooraf zijn gegaan. De tekst heb ik in één keer ingezongen, wat een eng en prachtig moment tegelijk was omdat ik me heel kwetsbaar opstelde tegenover de band. Daarvoor is vertrouwen nodig en dat is er gelukkig." Spelen voor wat je waard bent Vertrouwen heeft Barnasconi altijd gehad in VanKatoen. Tenminste, de vader van vier kinderen laat een prima baan achter zich om zich voluit op de band te richten. Een angstige en moeilijke tijd breekt aan. "Het is zo'n zes jaar sappelen geweest. Het is voor ons normaal dat we alle geld dat we verdienen terugpompen de band in en dat we de fans geen poot uitdraaien. Het is de enige manier die voor ons werkt, daar voelen we ons prettig bij. Als de band zich goed voelt met het publiek en de crew, weet ik dat ik op de goede weg zit. Op elke andere manier zou het afschuwelijk zijn. Stug doorgaan en dan komt ooit die golf wel langs en komt de top van jouw golf daarmee samen. Dan kun je oogsten wat je gezaaid hebt. Misschien breekt dat moment dit jaar aan." VanKatoen heeft nog een tournee door Zuid-Afrika en een Nederlandse clubtournee in de planning. Bovendien gaat de band jeugdhonken af om workshops te geven. "Daar gaan we spelen voor deurgeld. Gewoon spelen voor je waard bent. Geld maakt ons niet uit. We hebben van onze Pinkpopgage tien kaarten voor fans gekocht. Toen was het geld op. Kun jij uitrekenen wat we gevangen hebben daar. Maar dat maakt me niks uit. Ik speel liever voor dat geld en voel dat ik het 300% heb waargemaakt, dan dat ik tien keer meer vang en op het podium sta met een idee van 'Jezus, wat zuig ik, wat doe ik hier?!'" Voorlopig is die gedachte aan Barnasconi nog niet besteed. Na zes jaar "lange slechte adem" heeft VanKatoen alles bereikt waarop een Nederlandse band mag hopen (Lowlands, Pinkpop, Paradiso, internationale tournees). Nu Barnasconi dit jaar voor het eerst kan leven van zijn band is het gelijk van de aanhouder bewezen. Eigenwijsheid duurt in Van Katoens geval het langst. VanKatoen speelt op zaterdag 23 september in Rockbunker K77 Woerden, vrijdag 29 september in De Peppel Zeist en op zondag 29 oktober i.h.k.v. de Culturele Popzondag in dB's Utrecht.