Eén van Utrechts meest bekende, of in ieder geval, zeker internationaal, meest succesvolle artiesten is Jason Köhnen. Beter bekend onder zijn alter ego Bong-Ra bouwde hij een indrukwekkend oeuvre op van duistere drum ‘n’ bass tot meedogenloze breakcore. Met Bong-Ra en geregeld nog extremere projecten als Servants Of The Apocalyptic Goat Rave (satanische gabber) veroverde hij een belangrijke plaats in de internationale jungle- en breakbeatscene. Telcosystems is een duo waarvan Gideon Kiers een helft is. Opererend in een iets andere hoek, namelijk de kunstwereld, bouwden ze ook een behoorlijke reputatie op als audiovisuele kunstenaars. Eén van de belangrijkste onderdelen van hun werk is het procesmatige. De beelden en het geluid worden gegenereerd aan de hand van een ontworpen proces. Wat nu als deze twee mensen hun krachten bundelen? Het antwoord op deze vraag is de debuut-cd van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble. Geïnspireerd door oude stomme films en beeldende kunst van mensen als The Quay Brothers, Murnau, Lang, Picasso, Goya en Bosch werken ze al zo’n zes jaar samen met dit album als eerste resultaat. Wie het internet afstruint op zoek naar beschrijvingen van de cd komt meermalen de namen van DJ Shadow en Amon Tobin tegen. En hoewel deze vergelijkingen wel hout snijden is er na enkele draaibeurten eigenlijk maar één conclusie mogelijk: deze cd is uniek. Waar Shadow en Tobin overduidelijk dj’s zijn, is dit een project met composities die zo door een band gespeeld kunnen worden. Met ondersteuning van elektronica en sequencing, dat wel. De muziek is bloedspannend en doortrokken met een onheilspellende sfeer die inderdaad aan sommige stukken van DJ Shadow doet denken. Amon Tobin wordt erbij gehaald vanwege de combinatie van sfeerrijke, langzaam evoluerende soundscapes en soms meedogenloze breakbeats. De muziek van Amon Tobin kan je inderdaad als zodanig omschrijven, maar dit materiaal leeft veel meer. Ondanks dat de nummers redelijk stil lijken te staan (sommigen zijn gebouwd op een motiefje dat zich helemaal niet ontwikkelt), zorgen de organische, door de muziek verweven elektronica (het procesmatige werk van Gideon Kiers?) en de instrumenten voor een aangename sfeer die allesbehalve gesamplet aandoet. Topnummer is ‘Lobby’, waarvan het eerste stuk erg aan Boards of Canada doet denken. ‘Pearls for Swine’ is ook erg sterk, hier horen we overduidelijk de achtergrond van Jason Köhnen: in het laatste stuk wordt het tempo verdubbeld en slaan de breakbeats je ouderwets om de oren. Welnu, The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble levert gewoon een uitstekende debuutplaat af. Het kost wat tijd om je in te graven, maar het loont. En niet alleen voor een selecte groep. De muziek moet toch zeker een breder publiek aan kunnen spreken. Vrijdag 14 juli staat TKDE in het kader van 05 Days Off in de bovenzaal van Paradiso. Voor het eerst in een bandbezetting met cello, gitaar, trombone en zang. Iets om naar uit te kijken.