In de biografie van William Wixley, wordt hij omschreven als een muzikale kameleon. Er valt ook te lezen dat Wixley in het verleden actief is geweest als rapper in de religieuze danceformatie ReLand en in een black gospel koor. Dit alles heeft deze in Zuid-Afrika geboren vocalist achter zich gelaten. Hij heeft zijn zinnen gezet op een carrière als solo-artiest en met 'The Bliss' presenteert hij zich als een uiterst veilige top-40 artiest. Met airplay op 3FM, waarvan een opname ook op deze EP staat, lijkt de eerste stap al gezet.
De rustigere nummers doen sterk aan David Gray denken, de funkier nummers klinken als een matte versie van Justin Timberlake of Craig David. Tekstueel is het allemaal niet bijzonder origineel en is de religieuze achtergrond van de zanger iets te sterk aanwezig.
Met zinnen als 'Jesus, I wanna run with you' in het nummer 'Supernatural Saviour' klink je al snel als de doorsnee EO-band. Daar staat tegenover dat de productie kraakhelder is en genoeg ruimte overlaat voor Wixley om zijn uitstekende stem te etaleren. Hierdoor zijn het allemaal popliedjes van bovengemiddeld niveau, al willen ze nergens echt uitblinken.
Maar gezien het succes van artiesten als Novastar, Boris en Intwine is er wellicht ook ruimte voor de radiovriendelijke muziek van William Wixley. Vroeg op een festival, liggend in de weide misstaat de zomerse muziek in ieder geval niet.
Radiovriendelijke William Wixley presenteert zich op veilige EP 'The Bliss'
Zomerse popsongs met religieuze inslag
William Wixley omschrijft zichzelf als een muzikale kameleon, die zijn zinnen gezet lijkt te hebben op een carrière als top-40 artiest. Met de EP ‘The Bliss’ lukt dat aardig. Toch speelt hij met zijn religieus getinte popliedjes op veilig en weet daardoor nog niet echt te overtuigen.