Kijk, dat is nou handig. Wagtale uit Utrecht zet haar hele debuutplaat gewoon op de bands website. Hoef je je huis niet meer uit om alle twaalf poppunk nummers te gaan luisteren. Uiteraard is er ook een linkje naar het label van de band, Stuck In A Day (gerund door drummer en Impossible Situations-man Bram de Wijs) waar het album online te koop is. Dus ook daarvoor hoeft niemand meer van z'n plaats te komen. Wat best een meevaller is met de huidige zomertemperaturen. 'Going Places' opent relatief ingetogen met 'Elmwood Street' en doet hier denken aan Jimmy Eat World. Het zijn dezelfde soort melodietjes en zanglijnen, maar wel met opeens een flitsende solo. In andere nummers zoals 'Nothing Is Happening', 'If All Else Fails' en 'Old Colors' wordt het tempo flink opgeschroefd en dan gaat de band meer de kant op van NOFX. Vooral op het gitaarwerk lijkt de Epitaph-reus haar sporen te hebben nagelaten. Er wordt erg strak gemusiceerd op dit debuut, en ook de productie is helder. Het is te horen dat de heren de tijd hebben genomen om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Gedurende anderhalf jaar is er aan 'Going places' gewerkt en vrijwel alles klopt aan de plaat. Alleen hadden ze die Chicago-cover 'Hard To Say I'm Sorry' best achterwege mogen laten. Poppunkversies van oude hits zijn natuurlijk allesbehalve origineel, bovendien zijn de eigen nummers veel sterker. De variatie in de nummers mag geprezen worden. Er vinden veel tempowisselingen plaats en ook komt met 'Waltz With Me' een lekkere driekwartsmaat langs. De melodieuze en soms van een verdomd Amerikaans accent voorziene zang van Michiel Peereboom wordt hier en daar afgewisseld met ruige uithalen om te voorkomen dat de punk niet ál te poppy wordt. 'Going places' is zo'n debuut waar honderden bands jaloers op kunnen zijn. Als Wagtale met hetzelfde perfectionisme aan de opvolger gaat werken, moet het wel raar lopen of deze band is echt 'going places'. Moeten ze wel de sites regelmatig bijhouden natuurlijk.