Zondagmiddag 14.00 uur en uit een huis in de Utrechtse wijk Tuinwijk klinkt versterkte muziek. De huisraad van gastheer Johan Gijsen heeft plaatsgemaakt voor allerlei apparatuur en vier Gasoline Brothers zijn bezig met de soundcheck. Gijsen en gastvrouw Lynneke ontvangen de bezoekers in de keuken met een goede bak koffie. De Tivoli-programmeur aarzelt even, maar heeft geen spijt van het door hem gewonnen huiskamerconcert. ‘’Nog niet en het valt mee met de herrie’’, oordeelt hij na de soundcheck. Hij vreest hooguit de klagende achterbuurvrouw, die desondanks niet is ingelicht. ‘’Nee, als ik het vraag, mag het toch niet.’’ Terwijl de bandleden op de huiskamervloer elkaar en de toegestroomde pers keuvelend vermaken, druppelen de bezoekers gestaag binnen. We noteren veel vrienden en leden uit de andere bands van de zogenaamde broertjes. Zo zien we Patrick Tersteeg (met voorman Roel Jorna in Gloricz Jim), Olaf Koeneman (Gun en evenals drummer Léon Geuyen uit The Yearlings) en Wouter Smeets (met Mathijs Peeters in Sandusky). Smeets blijkt uit dezelfde straat in Roggel afkomstig als Gijsen, gitarist Peeters en Geuyen. En ook de in de keuken kettingrokende Sandusky-toetsenist en Popronde-organisator Bob van Heur is getogen in het Limburgse, in een dorp 2 km verder. Een fors deel van de catering van The Gasoline Brothers bestaat bovendien uit Limburgs bier, wat het feest compleet maakt én nog nadrukkelijker Limburgs getint. Helemaal nadat Mathijs Peeters verklapt dat het nummer ‘Little Bear Berger’ over een Roggelse kindervriend en konijnenfokker handelt. Want het draaide natuurlijk wel allemaal om muziek. En die is bij The Gasoline Brothers dik in orde, getuige het sterke debuut ‘Hm!’ en de positieve reacties daarop. Live in huiskamer Gijsen blijven de nummers ook wonderwel overeind. De ‘broers’ opereren geconcentreerd, gedreven en met een onmiskenbaar spelplezier. Het publiek, inmiddels versterkt met Oor-schrijver Geert Henderickx, wordt lang in spanning gehouden. Bassist André Wierenga verklaart: ‘’Dat hoort bij grote bands, dat doet U2 ook.’’ Met de introtune van cd komt naar verluidt de professionaliteit van The Gasoline Brothers om de hoek kijken. Matthijs tegen Roel: ‘’Heb je de versterker aan?’’ André: ‘’Heb jij die gekocht dan?’’ Na enig gekraak vallen ze in met het anthem ‘Stardust, Baby!’. Halverwege het eerste nummer laat de gastheer studio-eigenaar Martijn Groeneveld, de laatste en 19e gast, binnen en het kwartet gaat onverstoorbaar verder met het countryrockende ‘Montgomery Hughes’. Het blijkt alsnog verstoorbaar als er een snaar van Mathijs’ gitaar springt, maar na een lang middenstuk wordt het nummer volleerd tot een einde gerockt. De eerste biertjes gaan nu rond en ook de muziek is prima op smaak. Het geluid komt opvallend goed uit in de toch niet overdreven grote huiskamer. De pijpenla-opstelling heeft als enige nadeel dat de andere bandleden achter Roel wat moeilijker te ontwaren zijn. Oordoppen zijn overbodig tot Mathijs’ vraagt of het niet te hard is, en Van Heurs antwoord aan duidelijkheid niks te wensen overlaat: ‘’Harder!’’ Het kwartet trakteert de aanwezigen op hoogtepunten als het ruiger rockende ‘Recorder’, de gevoelige Jorna-compositie ‘Valentine’s Day’ en de catchy single ‘Sleeping Pills & Asteroids. Na een uur is de muziek op en wordt er onder genot van een Limburgs biertje en chips uitgebreid nagekaart. Maar ook aan de Limburgse gezelligheid komt op deze zondagmiddag in het Utrechtse Tuinwijk een einde. En tevreden telt de gastheer geen schade, nul klachten en louter tevreden zielen.