De avond begon een beetje sneu voor voorprogramma About: halverwege het derde nummer gaat de hele boel de mist in wegens een crashende laptop. Wat het duo wel een eervolle vermelding oplevert: zelfs de notoire lawaaimakers van Voicst en zZz wisten niet meer herrie te produceren dan Rutger Hoedemakers kapotte apparatuur. Ook toen hij en gitariste Marg van Eenbergen (ex-Seedling) na twintig minuten terug mochten komen voor een laatste nummer faalde de computer jammerlijk. Zonde, want wat ze konden laten horen klonk lang niet slecht: opgefokte electro met een aardig laagje vreemdheid, en dat ook nog eens erg enthousiast gebracht. Tijdens hun gezamenlijke tour waren Voicst en zZz om de beurt de afsluitende act. Vanavond was het de beurt aan de orgel- en drumdieren van zZz, zodat Voicst eerst mocht spelen. Misschien had het beter andersom kunnen zijn, want het manische powertrio won uiteindelijk nipt op punten. Dat kwam niet alleen door de muzikale kwaliteiten, maar ook door de maffe en opwindende showelementen. Die ook nog eens steeds heftiger werden naarmate het optreden vorderde: waar het begon met rennen, eindigde het met vliegen. Letterlijk, omdat zanger/gitarist Tjeerd Bomhoff op een stel speakers klom en weer terug op het podium sprong. En dan waren er ook nog de maffe papieren brillen, en als klap op de vuurpeil de stop-start act bij 'Whatever You Want From Life' met een gastrol voor Pete Philly. Halverwege het nummer versteent de band, terwijl de rapper een remix brengt van eerste single 'Dazzled Kids'. Daarna neemt Philly de standbeeldpose aan en vervolgt Voicst 'Whatever...' Leuk en aardig natuurlijk, maar daarbij moet aangemerkt worden dat als het songmateriaal niet klopt je kan verzinnen wat je wil op het podium, maar dan red je het gewoon niet. Gelukkig zit het ook wat dat betreft meer dan goed bij Voicst, en kan gezegd worden dat ze hun reputatie meer dan bevestigd hebben. zZz is veel minder op liedjes en veel meer op groove en sfeer gebaseerd. Waar bij Voicst de nummers de zanglijn lijken te volgen, is dat bij zZz eerder andersom. Wat drummer/zanger Björn Ottenheim voortbrengt zit diep verstopt in echo en is veel meer een derde instrument dan hetgeen waar het om gaat in de song. Met hun afwisseling tussen dansbare, vunzige stampers en meer uitgesponnen, psychedelische stukken sluit zZz qua beleving aan bij wat de betere stonerrock ooit teweeg wist te brengen. Zonder overigens ooit in die categorie te kunnen passen, maar dat maakt het juist leuk natuurlijk. De overgave waarmee gespeeld wordt door Ottenheim en organist Daan Schinkel maakt de boel nog opwindender. Eigenlijk was het enige jammere dat Voicst het net iets beter en spectaculairder deed. Waarmee we mogen concluderen dat we de hype deze keer wel mogen geloven. En de rest van een bomvol Tivoli de Helling leek het daar mee eens. zZz, Voicst en About Gezien: Tivoli de Helling, vrijdag 3 februari 2006