Voor de vierde maal op rij sloeg de Popronde vrijdagavond de tenten op in Utrecht. Liefst 27 acts vonden hun weg naar een ander publiek via 23, veelal kleinere (café-) podia. 27 optredens dus, waarvan slechts twee Utrechtse (Oxide 9 en Te Water). 3VOOR12/Utrecht paste zich aan deze insteek van het gratis popfestival aan en deed zich tegoed aan de buiten-Utrechtse lekkernijen. Fotograaf Tim van Veen gooide voor de gelegenheid fiets én kersverse ‘fish eye-lens’ in de strijd. Popronde heeft zich ten doel gesteld om bands nu juist eens buiten de eigen regio op te laten treden, in een laagdrempelige setting. Natuurlijk hebben meer ervaren acts als La Kidda en Harry Merry dat minder nodig, maar voor de grote meerderheid van de bands moet deze kans toch een mooie impuls vormen om voluit te vlammen. Des te vreemder, dat meerdere bands het festival niet zo serieus nemen. Zo zijn er groepen die voor de beperkte gage het busje niet eens willen volladen en beginnen vrijdag een aantal muzikanten veel te laat aan hun set. Dat is deels te wijten aan onverschillige cafébazen en een manco aan organisatorische sturing, maar volgens de Utrechtse organisator Bob van Heur ook aan het ‘amateurisme van sommige bands’. Zo stond Sykosonics bijna een uur later op het podium van café De Baas omdat ze naar verluidt de auto niet kwijt konden en bleek Cafebar 401 na een eerder optreden de motivatie voor café De Leugen maar moeizaam te kunnen opbrengen. Resultaat was dat veel vooraf uitgestippelde routes naar de prullenbak verwezen moesten worden en dat verwarde bezoekers zich tevergeefs poogden te heroriënteren via het schema in het Popronde-programmaboekje. Toch lukte het tussen het rennen van het ene café naar het andere door om stimulerende flarden live-muziek mee te pikken. Zo hebben we vooral genoten van de lome, jazzy nachtclubsfeer van La Kidda, de Zeeuwse Robert Johnson aka singer-songwriter Erik Vandenberge en zijn ongewoon bewapende band, de dampende bluesrock van Jaffa in Stereo, Sykosonics (hoekige, noisy gitaarpop met sterke zangeres) en The Junes. Het laatste kwintet boeide met best pakkende gitaarpop, maar hing soms wat veel naar het Beatlesque en blijheid à la Supergrass. En vooruit: de tussen kabbelend en stuwend meanderende nu-jazz van Burp kon ons in 't Ledig Erf ook best een kwartiertje bekoren. Gezien de grote aantallen mensen die zich van 20.30 uur tot na 2.00 uur ’s nachts naar binnen persten om van de gratis live-muziek te genieten, het prima niveau en diverse aanbod op de podia en de uitstekende sfeer mag de Popronde 2005 in Utrecht wél een succes genoemd worden. De zweterige, uitgelaten dansende massa op de stampvolle afterparty in EKKO was wat dat betreft typerend. Zo werkten ook de optredens van de tenenkrommend zeurderig ‘zingende’ orgelman Harry Merry (meer campy zie je ze niet gauw, zeker niet in matrozenpak) en zijn mede-Rotterdammer Elle Bandita – wiens lieve electrorock en slappe covers vloekten met haar extravagante, schaarsgeklede wannabe-Peaches-performance – uiterst sfeerverhogend. Wel zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de uitspraken die Van Heur woensdag in de radiouitzending van Utracks deed. De organisator zei daar dat ‘de cafés over twee jaar moeten uitpuilen’. Dat deden veel kroegen echter nu al en gezien de geringe podium- en publieksruimte valt te concluderen dat de rek nu wel uit het concept is. Tenzij de focus meer verlegd wordt naar podia als ACU, EKKO, grotere horecazaken als Mick O’Connels en Stairway, zaaltjes als De Catacomben, Moira en/ of buitenpodia lijkt het dan ook onverstandig om op meer publiek te mikken. Popronde 2005 met 27 acts Gezien: vrijdag 14 oktober, diverse lokaties in de Utrechtse binnenstad