Hoe kijk je terug op je eigen muziekjaar 2004?
'Drukte alom, maar muzikale drukte voelde nog nooit zo lekker. 2004 was het jaar waarin 3VOOR12/Utrecht, naast de schrijverij voor KindaMuzik een plaats opeiste. Een plek die als een olievlek steeds groter werd. En ik toeliet dat te worden overigens. Met graagte. Want 3VOOR12/Utrecht begon te groeien en te bloeien. Een gevoel met een geweldige club mensen hard te werken aan een mooie site, dringt zich dan ook steeds vaker op. Met een stad waarin we topbands kennen, een levendige bandscene, prachtzalen, een puike programmering en een serie fraaie releases; ligt het muzikale genieten bij wijze van spreken op elke hoek voor het oprapen. En dat gebeurde dan ook met volle teugen. 2004 gaat de boeken in als het jaar waarin extreme hoeveelheden concerten bezocht werden en vooral de indiehoek in mijn muzikale beleving veel meer dan ooit tevoren gedacht of vermoed, mijn aandacht heeft gekregen. Festivals - zeker de zeer grote - zijn wat naar de achtergrond gedrongen, maar in Summer Darkness heb ik de hedendaagse gothic voor een klein deel leren kennen. Een genoegen dat ik in 2005 graag nog eens wil smaken. Van hot naar her, maar daarmee meteen ook van het ene hoogtepunt naar het andere.

En op Utrechts muziekjaar 2004?
'Een jaar waarin de Utrecht postrockscene met Vehicle, Sennen en een nieuwe We vs. Death-EP goed van zich deed spreken. En in de landelijke media mooie besprekingen en loftuitingen oogstte. Een jaar ook waarin Gem ineens vanuit een bijkans niets naar bekendheid doorstoomde. En nu zelfs al het buitenland intrekt. Utrecht heeft na de Urban Dance Squad in 2004 weer een naam die op een ieders muzikale lippen ligt. Een prestatie van formaat. Verder de nog steeds verbeterende programmering in brede zin (kan die dan nog beter, vraag je je soms af?!). Niet alleen scoort Utrecht in de grote zalen steeds mooier en beter, ook dB's en ACU tonen zich - ongesubsidieerd - niet onmachtig fraaie dingen te doen. Op ander vlak: Photonic en IMPAKT zetten Utrecht nadrukkelijk(er) op de kaart in die genres. En Utrecht Speelt Uit heeft heel Nederland laten kennis maken met Utrechtse klasse. De Utrechtse muziek en livewereld blijkt te stralen. Een dikke pluim waardig voor iedereen: muzikant, producer, organisator, boeker, programmeur, etc, die daar zijn of haar steen(tje) aan heeft bijgedragen.'

Wat is je persoonlijke muzikale hoogtepunt van 2004?
'De monsterproductie die 3VOOR12/Utrecht geleverd heeft tijdens het Summer Darkness Festival 2004 zal me nog lang heugen. Niet zonder enige trots kijk ik terug op dik drie dagen door de stad trekken op de fiets, strak gestoken in (jawel) gitzwart kostuum. Vanaf de EKKO-se vrijdag tot aan de zondag heeft 3VOOR12/Utrecht met een enthousiast team van verslaggevers en fotografen het festival van alle kanten in kaart gebracht. Geen optreden werd gemist en ook bij de nevenactiviteiten stonden we paraat. Zo heeft iedereen kennis kunnen maken met de vele gezichten die de hedendaagse gothica kent. Dat daarvoor een paar bijna slapeloze nachten aan eindredactie- en planningswerk nodig waren; daarover hoor je me na afloop dan ook niet. In 2005 doen we het gerust over. En nóg beter, dat beloof ik vast.'

En je muzikale dieptepunt?
'Voor Utrecht moet dat liggen in de never-ending soap die enerzijds de perikelen rond een bij voorbaat al exorbitant duur prestigecomplex aan het Vredenburg beschrijft. Met daarnaast het gemeentelijke subsidiebeleid waaraan één van 's lands meest vooruitstrevende podia, het bekroonde EKKO, bijna tenonder dreigde te gaan. Muziek begint niet in Muziekcentrum Vredenburg, de Heineken Music Hall of Paradiso. Muziek begint in het klein, voor een paar mensen. Die voor een prikkie lekker een bandje komen checken. Waar muzikanten de gelegenheid krijgen vrienden te maken in de zaal; door mensen te verrassen. En zo een buzz te kweken. Een balletje dat kan gaan rollen. Nationaal of internationaal; het principe is en blijft hetzelfde. ACU, dB's, EKKO: het zijn broedplaatsen van talent, vijvers vol proefballonnetjes. Wat de Utrechtse muziekliefhebber allemaal zou missen, zonder deze zalen; genoeg om doorweekte nachtmerries van te krijgen! Talent, in welk genre of welke vorm dan ook, verdient een podium; laagdrempelig, vol branie en durf, en vooral uitdagend naar de bezoeker toe. Krijgen wat bekend is, daar is niets mis mee. Daarvoor bestaan er prima plaatsen die geweldig functioneren. Stimuleren, activeren, cultiveren van nieuwe geluiden, dat is wat ons Utrechtse (en veel bredere) muziekklimaat in leven zal houden. Die levensader mag dan ook nooit doorgesneden worden.'

Wie is voor jou dé Utrechtse act van 2004? En waarom?
'Hoe kan het ook anders: Gem natuurlijk. Het klopt gewoon allemaal, de tijdgeest, de muziek. De uitstraling van Maurits, de live-passie van Maurits, het sex-appeal van Maurits en daarachter een solide band die qua voornoemde dingen nét niet kan tippen aan de frontman. Zo hoort het misschien wel in de rock. En zo is het met Gem. Een verdiende deal met Excelsior kan eigenlijk alleen maar meer vruchten gaan afwerpen. De vraag is hoe het buitenland gaat reageren, maar Nederland is alvast goed om. Bovengetekende vindt de plaat beter beluisterbaar als singlesverzamelaar dan als volledig album, live bewijst Gem er echter te staan als de groten. Nieuw materiaal ligt op de loer. En de spanning stijgt alvast.

En dé Utrechtse act van 2005?
'Utrecht heeft een aantal kanshebbers: Illicit, Aestrid, maar persoonlijk neig ik bij het turen in mijn glazen bol naar de jonge indie-honden groep Vehicle. Jonge mannen dus, die verrekte goed spelen en al meteen met hun eerste (!) EP lovende kritieken scoorden. En dat zo ongeveer overal: van GUN tot OOR, en van LiveXS tot KindaMuzik. Live kunnen ze er ook wat van, zie hun overtuigende Paradisoshow (LiveXS). Momenteel in de voorbereidingsfase, begin volgend jaar in (pre)productie, komt er bovendien een nieuwe plaat van Vehicle. En het heeft er alle schijn van dat dat niet eens een EP zal zijn! Maar dat het een Vehicle zal zijn dat ons allemaal versteld doet staan, met een ander geluid, met een nieuwe sound en vooral met kwaliteit zoals je die live nu al een beetje begint te merken; staat wel zo goed als vast. Ambitieus, gedreven, gepassioneerd en getalenteerd. Heeft de potentie om een mooie score te maken in 2005. Ook buiten de perkjes van het "post-rock" label.

Wat is je favoriete Utrechtse release van 2004 en waarom?
'Jezus mina, uit die hele berg... Zo goed heb ik het jaar niet meer op orde zeg; 'teveel horen'. zeg maar. Maar als ik afga op wat me het meest verrast heeft, wat me het meest raakte en het meest bij me is gebleven, kom ik uit bij Roy S. - Make It So. Klein, fragiel, intiem, machtig, prachtig. Weinig geluid, veel inhoud. Wat is je favoriete concert in Utrecht, het afgelopen jaar? En waarom? 'British Sea Power @ EKKO, Broken Social Scene @ EKKO, Gregor Samsa @ ACU, One AM Radio @ ACU, Paleisrevolutie @ MCV, Summer Darkness... met dik 200 shows is het toch bijna ondoenlijk om een keus te maken. Okee dan, diep nadenken, reduceren, deduceren, concluderen... Zita Swoon in Tivoli. Hét concert van het jaar. Waarom? Omdat deze Belgische pralinés wel erg smakelijk werden opgedist. Wervelend, vol panache, superlatieven? Ze schieten tekort. Ademloos sta ik aan de grond genageld. Een hele show lang. Een show die maar van geen ophouden weet. Die maar niet wil inzakken, sterker nog doorschiet naar nog hoger en hoger en hoger. Kristalhelder geluid, een brlijant op elkaar ingespeelde band, een setlist om van te dromen (amai: 'TV Song'!). 'Flabbergasted' is het enige woord dat enigszins het gevoel na afloop kan omschrijven. Verrassend, steengoed; een dijk van een concert. Al had Tom Waits in Vredenburg gestaan, tegen Zita Swoon in deze bloedvorm was zelfs hij niet bestand geweest.

Wat is je favoriete concert van een Utrechtse act in 2004? En waarom?
Vehicle @ Paradiso tijdens de Live-XS Local Only avond. Omdat ineens alles klopte en de band onder enorme druk presteerde als nooit tevoren: de stukjes kwamen samen, het rockte, het stond er, zonder arrogantie, zonder zang, zonder een seconde saai te worden... Een energieke (live)band met een toekomst, vaak gezien, maar nog nooit zo goed als op die avond.

Welke act hoeft in 2005 niet terug te keren?
Onvermijdelijk zitten er wel een paar rotte peren tussen, zeker in een overvol mandje. Salvatore (voorprogramma voor Tortoise, eerder al eens gezien in EKKO) blijft een slaapverwekkende en tenenkrommende exercitie. Mag best thuisblijven. Maar het absolute laagterecord werd op één avond gevestigd. In Tivoli presteerde eerst Panic DHH het om als voorprogramma hoegenaamd totaal geen handen op elkaar te krijgen - voorwaar ook een hele prestatie! Maar wat KMFDM daarna liet horen en zien, was van een dermate laag allooi - een voortrekker onwaardig - dat hoofdschudden en verbijstering al snel de overhand kregen. Zieltogend, zielig; een wanvertoning. Een typisch geval van te lang doorgaan, of om helemaal niets weer op de planken staan.