Gedreven Johan redt tamme Excelsior-avond

Solo live eigenlijk net iets té mooi

Atze de Vrieze, ,

Het Excelsior-label pakte flink uit, woensdag in EKKO. Maar liefst vier acts kreeg het publiek voorgeschoteld: Johan, Sergeant Petter, Solo en LPG. Het publiek hoefde zich geen moment te vervelen, maar echte indruk wist alleen oudgediende Johan te maken.

Solo live eigenlijk net iets té mooi

Het Excelsior-label kan traditioneel rekenen op een aardige belangstelling in thuishaven Utrecht. Niet verwonderlijk dat het label maar eens flink uitpakte, gisteravond in EKKO: maar liefst vier acts uit de Excelsior-stal stonden op de planken. Met Solo in het café en LPG, Sergeant Petter en Johan in de zaal, moest er af en toe zelfs flink heen en weer gerend worden om niets te missen. Het programma was vol, zeg maar gerust dichtgespijkerd. Vanaf een uurtje of acht al speelden J. Perkin en Simon Gitsels, enigszins geïmproviseerd, in het café. Het duo vulde de tijd tussen de verschillende programmaonderdelen met drie intieme korte sets. J. Perkin wordt in de verschillende media bejubeld als getalenteerd liedjesschrijver, en dat talent was ook vanavond weer te horen. Het enige probleem met Solo is wel dat het live misschien allemaal net iets té mooi is. Perkin’s zangstijl is wat parmantig, en mag wat mij betreft of wat rauwer, of juist wat subtieler. Om nog maar eens aan te geven hoe vol het programma was: de aandachtige toeschouwer, die het eerste optreden van Solo helemaal wilde zien, miste direct het openingsnummer van Excelsior-nieuweling LPG, en daarmee ook de belangrijke mededeling die zanger Anne van Wierden voor het publiek had: als gevolg van trieste familieomstandigheden en een geknapte bovenleiding was de groep niet in staat een volwaardig optreden af te leveren. In eerste instantie zou het optreden gecanceled worden, maar de groep besloot enigszins geïmproviseerd toch op te treden. Het mag LPG dan ook niet kwalijk genomen worden dat het de keuvelende zaal niet kon overtuigen. Dat lukt Sergeant Petter al iets beter. De Noorse singer/songwriter was vorig jaar de eerste buitenlandse act die bij Excelsior een plaat uitbracht: het goed ontvangen 'It’s A Record' . Petter begon het optreden in zijn eentje met akoestische gitaar. Vooral in deze eerste vijf kale liedjes kent zijn werk veel country-invloeden. Na deze geslaagde ouverture wordt de Noor bijgestaan door drie van de vier Johan-leden. Iets minder country nu, meer het “Doe maar gewoon” Excelsior-geluid. De mannen doen erg hun best, maar kunnen niet verhullen dat veel liedjes simpelweg niet sterk genoeg zijn om te beklijven. Als afsluiter mocht oudgediende Johan nog een keer laten zien hoe het moet. Pak ‘m beet drie maanden geleden stonden de Noord-Hollanders ook al in een volle EKKO, toen met labelmaten Gem. Dat was het eerste concert in twee jaar, inmiddels zijn we alweer iets verder. De magie die er op die avond was, onbrak nu, maar dat mag de band nauwelijks kwalijk genomen worden. Gebleven was wel het herboren Johan van drie maanden geleden. De toch hier en daar wat platgeproduceerde nummers van 'Pergola', met name 'Day Is Done', komen live veel beter tot hun recht. Het aandeel daarin van nieuwe drummer Jeroen Kleijn is aanzienlijk. Het enige dat aan het optreden in september ontbrak was nieuwe nummers. Gisteravond stond het optreden nadrukkelijk aangekondigd als try-out, en nieuwe nummers waren er dit keer dan ook wel. Drie, om precies te zijn. Drie nummers die zich op het eerste gehoor prima konden meten met het oude materiaal. Bijzonder was daarnaast hun oude cover van de normaal gesproken tenenkrommende rockballad 'Everytime I Think Of You' van The Babys, die met een Johan-sausje zelfs verteerbaar werd. Johan redde zo in elk geval met een wederom indrukwekkend optreden de anders wel erg tamme Excelsior-avond. Johan, Sergeant Petter, Solo en LPG Gezien: EKKO, woensdag 15 december 2004