Zodra de klok 19:30 uur slaat is het echter snel gedaan met alle vriendelijkheden als de Haarlemse deathcoreband Deeproot de dans opent. Dat de groep vanavond pas haar tweede show ooit geeft, is nergens aan af te zien. De mannen gaan er vanaf het begin met gestrekt been in en weigeren los te laten. Vocalist Sten Govers pakt tussen het muzikale geweld even een momentje om iedereen te bedanken voor de komst, om vervolgens razendsnel weer over te schakelen op de taak die voor ze ligt: een volle zaal zo snel mogelijk loskrijgen. De muziek van Deeproot is traag, maar kneiterhard, het is alsof je een moeras inloopt, tot je knieën in de drek zakt en terwijl je beetje bij beetje blijft zinken maar vrede moet proberen te maken met je situatie. Als dan tijdens 'Blackwall Protocol' ook Changing Tides-zanger Kasper Wienk alvast zijn entree maakt op het podium is de chaos compleet en zijn we los. We mogen vaststellen dat iedere deathcore-liefhebber er goed aan doet om Deeproot in de gaten te houden.
In 2022 speelden de heren van Changing Tides de Next van 013 al eens plat, toen met een releaseshow voor debuutalbum ‘Impair the Vision’. Nu, ruim twee jaar later, keert de band terug met een nieuw kind aan de arm, full-length nummer twee: ‘Amidst The Gray’. Samen met Deeproot, Knives To A Gunfight en Sugar Spine belooft het vooraf al een feestelijke avond te worden. Een gevoel dat meteen onderstreept wordt zodra je de knusse algemene ruimte van de Next binnenloopt en je de verschillende artiesten rustig praatjes ziet maken met het grote aantal bekende gezichten uit de scene die aanwezig zijn.
(lees verder na de video)
Na een kort intermezzo – waarin nog een semi-metal versie van 'Engelbewaarder' de revue passeert – is het alweer tijd voor de volgende band; het Belgische zestal van Knives to a Gunfight. Allemaal gekleed in hetzelfde shirtje vuurt de band haar agressieve deathcore op de zaal af. Tot de show plots stil wordt gelegd en er wat commotie ontstaat als iemand zich bezeert lijkt te hebben in de moshpit. Zodra de pechvogel in veiligheid is gebracht kunnen we weer verder, en dit hoef je onze zuiderburen geen tweede keer te zeggen. Na een retorische 'waar waren we?' knallen de volgende breakdowns weer uit de speakers en gaat de zaal met dezelfde energie door alsof er nooit iets gebeurd is.
Dat het publiek gekomen is voor een feestje wordt pas echt duidelijk wanneer de derde en laatste support act het podium betreedt. “Born in Sydney, raised in the Netherlands”, is hoe Sugar Spine zichzelf geografisch omschrijft. Met een ongekende energie en een glimlach van oor tot oor zwiept frontman Josh Muncke de zaal nogmaals in beweging. De metalcore van Sugar Spine is een welkome afwisseling na de eerdere deathcore bands. Het is dansbaarder, waardoor de zaal eindelijk de sluizen open kan gooien en alle opgebouwde energie als een vloedgolf de pit in kan sturen. Na een feature van Deeproot-vocalist Sten Govers en het binnen de lokale scene inmiddels wereldberoemde “Oi listen up cunts, twostep twostep!” wordt langzaam duidelijk wat ons straks te wachten staat zodra Changing Tides zelf komt. Deze zaal is er klaar voor.
Deeproot in 013
Knives To A Gunfight in 013
Deeproot in 013
Sugar Spine in 013
Onder luid applaus en gejoel is het moment dan eindelijk daar, de gastheren van de avond, Changing Tides, betreden het podium. Zonder er omheen te draaien gooit de band met 'Siren’s Song' en 'Sabotage' meteen twee tracks van het nieuwe album de zaal in. Het geluid is goed, de band speelt strak en de stem van Kasper Wienk lijkt ook op tijd hersteld te zijn. De dag ervoor besloot de band namelijk nog haar optreden op Popronde Rotterdam af te zeggen. Iets waar vananvond niets van te merken is, zeker niet als de volgende twee nummers aangekondigd worden. De twee singels van het album: 'Louder Than Words' en 'Bleeding Wrists'. Er gaat een vlaag van herkenning door de zaal en de eeuwig durende moshpit schakelt wederom een versnelling omhoog.
Dat de show in het teken staat van het nieuwe album wil natuurlijk niet zeggen dat het oudere werk meteen vergeten is. De titeltrack van debuutplaat Impair the Vision wordt opgevolgd door het ongenadig harde 'Nihilist'. En een track van Convergence, de split-EP die in 2022 opgenomen is met de bevriende band Torn From Oblivion. Niet geheel onverwacht rent die band halverwege dan ook het podium op om er een paar verses uit te schreeuwen. De vele features de hele avond tekenen hoe hecht en levend de Nederlandse scene momenteel is.
Voor de mensen die Changing Tides al eerder hebben gezien komen we nu ook op bekend terrein. Tijdens 'Black Sphere' wordt er namelijk, geheel volgens traditie, een bak pool noodles het publiek in gegooid. Het perfecte speelgoed voor iedere concertganger. Ondertussen gaat het feestje gewoon door met wederom een gastoptreden, dit keer is het Josh Muncke van Sugar Spine die zichzelf tijdens 'Desolate' de microfoon weer tijdelijk toe-eigent. En wie dacht dat het daarna gedaan was zit mis, want ook bij het volgende nummer, 'Sands Of Time', rent er weer een bekende het podium op. Niemand minder dan Sten Govers van Deeproot neemt voor de vierde keer vanavond plaats achter de microfoon. Op het album wordt de feature verzorgt door Adam on Earth van de band Oceano, maar de Deeproot-zanger laat zien dat hij een volwaardige stand-in is.
Je merkt dat het einde van de avond eraan komt aan hoe graag het publiek nog een laatste keer tot het gaatje wil gaan. Fanfavoriet 'Guided' gaat zoals altijd erg hard, maar ook de titeltrack van het nieuwe album Amidst The Gray laat weinig heel van het Tilburgse poppodium. Als de allerlaatste track wordt aangekondigd komt iedereen nog een laatste keer als één persoon in beweging tijdens 'Fear Of Unbelief'. Een nummer met, je raadt het al, een gastoptreden! Om de avond af te sluiten klimt namelijk ook Tom Schoone, bekend als zanger van het Tilburgse Braces, nog het podium op.
De avond is dan misschien afgelopen, maar de nacht lijkt pas net te beginnen. Na afloop hangen alle bandleden van de verschillende bands rustig nog wat rond bij de merchtafel, er wordt nog gelachen en er wordt nog gedronken. Deze avond stond in de agenda als de albumreleaseshow van Changing Tides, maar het was veel meer dan dat. Het was als een victory lap voor de gehele Nederlandse corescene. Het zijn dit soort avonden en dit soort bands die een levensbodem creëeren waarop uiteindelijk iederen kan floreren. Wat de toekomst brengt weet nu natuurlijk nog niemand, maar kijk er maar niet raar van op als je de heren van Changing Tides de komende jaren op steeds grotere podia gaat zien.