Even geleden sinds de vorige en eerste editie, maar geen zorgen: deze rubriek is terug. Een halfjaar geleden nam Dirk Stolk ons mee in zijn platenkast, deze keer gaat de eer naar zijn collega en vriend Bowie van Loon. Hij is samen met Stolk en Jan de Jong onderdeel van dj-collectief Het Hiphop Journaal, richtte vorig jaar – ook met onder andere Stolk – hiphopfestival Het Moment op en is hoofdredacteur van Hiphop In Je Smoel. Veel, heel veel hiphop dus, maar zien we dat ook terug in zijn platenkast?

Waar ben je mee opgegroeid?

Toto - Hold The Line

‘Thuis werd altijd progressieve rock gedraaid, vooral door mijn pa. Die was en is nog steeds fan van bands als Porcupine Tree, Lynyrd Skynyrd, Dire Straits, Genesis, Toto, dat soort namen. Poprock dus. Daar ben ik mee opgegroeid, dat stond altijd aan. Ik herinner me vooral ‘Hold The Line’ van Toto. Mijn moeder draaide veel Nederlandstalige pop, van Ruth Jacott tot Paul de Leeuw tot Edsilia Rombley.

Allemaal niet echt hiphop dus. Die liefde daarvoor kwam vooral door een compilatie-cd van m’n pa, dat was zo’n cd van MTV en Braun, dat elektronicamerk. Daar stonden die eerdergenoemde poprockbands op, maar ook eurodance, en Busta Rhymes en Extince. ‘Spraakwater’ stond erop. Ik vond die hiphopnummers het leukst, die draaide ik telkens opnieuw. Ik kon het ook direct aan elkaar koppelen, dat het hetzelfde genre was. Wat later kwam ik bij mijn neef en die had die Slim Shady-LP van Eminem opstaan. Ik wist: dit is ook datzelfde genre. Dat vond ik heel vet.’

Wat komt het meeste voor in je platenkast?

Sticks

‘De laatste jaren heb ik best wel een zwak gekregen voor alles wat Griselda uitbracht, met Benny the Butcher, Westside Gunn en Conway the Machine. Ze brengen vinyl ook heel gelimiteerd uit, dus vaak zit ik een hele tijd te wachten op zo’n vinyldrop. Het is muzikaal ook top, begrijp me niet verkeerd, maar ik vind het heel mooi om te zien dat ze echt waarde hechten aan vinyl. Daar heb ik dus veel van in mijn kast staan. Maar als je Opgezwolle meerekent komt Sticks denk ik het vaakst voor, sowieso qua Nederlandse artiesten. Ik vind het mooi dat ook hiphop weer steeds populairder wordt op vinyl, het wordt weer een beetje rechtgetrokken. Als je nu kijkt in de platenzaak, is de hiphopbak weer goedgevuld. Dat is wel eens anders geweest. Er ligt ook veel recent werk. Laatst heb ik nog UTOPIA gekocht, van Travis Scott. Die kwam ik tegen en toen dacht ik: ik moet dit nu wel hebben. Ik wist ook nog niet dat die op vinyl uit was, maar als ik dat zie liggen moet ik het toch pakken.’

Wat is de vreemde eend in de bijt?

Timeless: Suite for Ma Dukes

‘Dan kom ik wel uit op de platen van Toto. Dat is niet per se vreemd, maar wel iets heel anders dan je zou verwachten als je aan mij denkt. Ik heb hier ook platen van Stevie Wonder en The Jackson 5 staan, dat luister ik ook gewoon. En ik heb een keer een plaat gekregen van een oud-collega, Timeless: Suite for Ma Dukes. Dat is een liveplaat van een concert waar een band al het werk waaruit J Dilla ooit heeft gesampled speelt. Dus dat heeft wel een link met hiphop, maar het is wel een jazzy, soulvolle plaat. Het is best zware kost ook, niet iets wat ik voor de lol zou opzetten. Maar het is wel mooi en het enige concert dat op die manier is uitgevoerd.’

Wat zou meer waardering mogen krijgen?

STIKSTOF

‘Ik vind het mooi als je als artiest moeite steekt in je vinyluitgave, dat je er echt iets tofs van maakt. Het is voor mij echt een plus als er mooi artwork bij zit. Dat de hoes openklapt, of dat dat de kleur van de vinyl matcht met de albumhoes. Werk in je fysieke product steken, dat mag ook meer gewaardeerd worden. Ik vind het altijd vet als het er flex uit ziet. Ik zit hier een beetje te bladeren en dan vind ik bijvoorbeeld STIKSTOF heel tof. Dat is een Brusselse rapgroep, met Zwangere Guy. Die hebben twee jaar geleden een album uitgebracht, FAMILIE BOVEN ALLES, en bij de vinyluitgave daarvan zat een soort extra hoes om de hoes heen. De afbeelding eronder leek daardoor holografisch. Dat is echt een soort verlengstuk van het album. STIKSTOF krijgt heel veel waardering in België, maar hier niet. Alleen Zwangere Guy een beetje. Maar ook de groep zou hier echt bekender mogen zijn. Wat zij in tien jaar hebben neergezet, is van Opgezwolle-niveau.’

Wat is je grootste miskoop?

Adam F - Stand Clear feat. M.O.P

‘Dat zijn dan vooral platen die ik één keer heb gedraaid en daarna nooit meer. Vaak haal ik mijn platen in de platenwinkel of online, mijn miskopen vaak op de rommelmarkt of de Meimarkt. Je gaat daarheen om iets vets te kopen, dat vind je nooit, maar je wil ook niet met lege handen naar huis. Dan zie je een singletje met een leuke hoes, een beetje verrot, die kost dan maar één, twee euro en dat neem je dan mee. En dan valt het thuis altijd tegen. Ik zie hier bijvoorbeeld Adam F featuring M.O.P met Stand Clear liggen, dat is zo'n plaat. Maar dat is meestal met singletjes, bij mijn grote albums zie ik niet echt een miskoop. Sommige dingen bestel ik gewoon blind, zoals bij Griselda. Vaak heb ik zo’n album nog niet eens gehoord voor ik het koop en soms zit er dan ook weleens een minder album tussen. Maar dan kan het ook een investering zijn, want vaak worden ze later meer waard.’

Wie is je favoriet uit Tilburg?

Ares

‘Zo, wat een vraag. Ik denk op dit moment Ares, al is dat natuurlijk een beetje import-Tilburg. Maar hij is de eerste die me te binnen schiet die in de stad woont en waarvan ik onder de indruk ben. Helemaal de laatste tijd. Dat laatste album heeft me ook wel weer aardig geraakt. Alles past goed bij elkaar en het is conceptueel heel sterk uitgedacht. Dat waardeer ik wel aan hem.’

Wat is je grote favoriet op dit moment?

Dr. Dre

‘Dan kom ik wel uit bij de eerste van Dr. Dre, denk ik. The Chronic. Dat was het eerste dat ik luisterde en waarbij ik dacht: zo kan een hiphopalbum klinken. Het klinkt nog steeds vol en dik, en dat met apparatuur uit 1992. Dat is hele andere koek dan wat je nu ziet in set-ups van studio’s. De opvolger, 2001, vind ik nog dikker, die zie ik hier ook staan. Dat is mijn meest gedraaide album.’

Wie nomineer jij?

Maarten Koehorst

‘Ik zou dan gaan voor de man waar ik het merendeel van deze platen heb gekocht, Maarten Koehorst van Sounds. Dat is een platenzaak in de Nieuwlandstraat. Hij is een heel gerespecteerd figuur in Tilburg, staat altijd vrolijk en enthousiast achter de balie. En hij leeft letterlijk tussen de platen, dus ik zou wel willen weten wat hij luistert.’