Navarone laat zien waar ze voor staan in Kleine Zaal 013

Deze Nijmegenaren bewijzen het: hardrock is niet dood

Jessy de Cooker ,

Eens in de zoveel tijd breekt er een band door die het gewicht van de hardrockwereld met zich mee moet torsen en de titel ‘de nieuwe Soundgarden’ of ‘de nieuwe Led Zeppelin’ toebedeeld krijgt. Op internationaal vlak zeult Wolfmother die last met zich mee en in Nederland is die eer voor Guild of Stags en Navarone. De Nijmeegse mannen van Navarone weten dat en zetten vrijdagavond alles op alles om te voldoen als redders van de hardrock. Met Navarone duik je ieder optreden terug in de jaren ’70; hardrock is niet dood, bewijzen de Nijmegenaren aan het publiek in de Kleine Zaal van 013.

“Dat bandje van dat irritante nummer”

Maar eerst is het toneel aan de jonge honden van Orange Skyline. Over deze Groningers werd op Noorderslag door uw 3voor12-recensent Frank Hettinga beweerd dat ze "op het punt van doorbreken staan". Gelauwerd door De Wereld Draait Door en Serious Talent van 3FM, dat moet wel the next big thing zijn. Hun verhaal past ook precies in het straatje van Matthijs van Nieuwkerk en consorten: vijf jaar geleden besloten de heren tijdens een concert van Oasis dat ze een bandje gingen beginnen en ze leerden zichzelf een instrument aan. Nu touren ze samen met Navarone Nederland door.

Toch is Orange Skyline geen slap aftreksel van hun Oasis-idolen. Oké, de muziek lijkt sterk op die van de britpopiconen, gemixt met invloeden van Arctic Monkeys en The Libertines, maar om simpelweg te zeggen dat Orange Skyline een gimmick van de hiervoor genoemde bands is? De invloeden zijn duidelijk te horen, maar met sterke nummers als I don’t mind en Rapture komt Orange Skyline er wel. Tel daar de nodige zelfspot (“Wij zijn van dat irritante nummer uit die reclame”, verkondigt zanger Stefan van der Wielen) en aanstekelijke energie bij op en je begrijpt meteen waarom Orange Skyline op het punt van doorbreken staat.

 

De seventies herleven

Dan de hoofdact van de avond: Navarone. Na een paar nummers weet het publiek al wat ze vanavond te wachten staat: seventies hardrock. De ingrediënten: een zanger met een bos haar waar voormalig Led Zeppelin frontman Robert Plant bang van zou worden, twee gitaristen die als bezetenen hun riffs spelen en een beest van een drummer die slechts gekleed is in een leren gilet. Combineer dit met bombastische riffs en de ‘hardrockbingokaart’ is bijna vol. Als de muziek ook nog eens à la Led Zeppelin meets Wolfmother klinkt, dan weet je dat het niet méér seventies wordt dan vanavond.

27 club

Op zowel hun debuutalbum A Darker Shade Of White als op het vorig jaar verschenen Vim and Vigor toont Navarone zich een enthousiaste en avontuurlijke band, die vaak weet te verbazen met een catchy basloopje of verrassende tempowisseling. Tel daar een lekkere bak herrie bij op en je hebt een perfecte rock-‘n-roll-show. Dat is ook precies wat het publiek in 013 verlangt én krijgt, want Navarone speelt alsof het hun laatste optreden kan zijn. Dat die aanname letterlijk op te vatten valt, blijkt wanneer het duidelijk wordt dat gitarist Roman Huijbreghs zijn verjaardag viert. “Hij is de enige mogelijkheid om nog een legendarische band te worden”, schreeuwt zanger Merijn van Haren, doelend op de beruchte 27 club.

Tweede Axl Rose

Op muzikaal gebied staat Navarone als een huis. De Nijmegenaren knallen er lustig op los, met The Red Queen Effect en Smash 'n Grab It als fijnste rocknummers, waar de toegestroomde fans in de bijna volle Kleine Zaal van smullen. Na ieder nummer volgt een haast euforisch applaus. Maar tijdens een volledig akoestische versie van Devil’s Ferry bewijzen de aanwezigen dat ze ook muisstil kunnen luisteren. Het blijkt een welkome rust voor de oren, want de decibelteller slaat hoog uit. Zanger Merijn van Haren is hiervoor verantwoordelijk. Het lijkt alsof iedere uithaal zijn laatste kan zijn, maar daar slaat Van Haren soms in door. Als een tweede Axl Rose overschreeuwt hij op sommige momenten zijn band. Het is het enige minpuntje van de avond.

Voor fans van een bak herrie is een avond Navarone ideaal. Maar weet je na een optreden van Navarone of ze de redders van de hardrock zijn? Dat antwoord is na het optreden in de Kleine Zaal van 013 ongewis. Navarone weet de spanningsboog strak te houden met puike rocksongs, maar moet wel oppassen dat ze niet teveel een imitatie worden van hun roemruchte voorgangers. Maar: zet de Nijmegenaren op het hoofdpodium van de Zwarte Cross en ze breken de boel af.