Mucky Pup bouwt pretentieloos feestje in Little Devil

Opperhoofd Chris Milnes toont zich groot fan van classic rock en Glenn Danzig

Wouter de Waal ,

De komkommertijd is doorgaans ook in concertopzicht een lauwe periode, maar in de Little Devil kun je de hele zomer terecht wanneer je gezondheid bedreigd wordt door metaalarmoede. Een mogelijkheid, waar gretig gebruik van wordt gemaakt – op de kop af twee weken geleden was het al volle bak bij Mario’s Metal Meeting, en het concert van Mucky Pup deze woensdagavond is zelfs volledig uitverkocht.

Voor de zekerheid wurmen wij ons dus al lang voor aanvang in het kleine zaaltje achter het café, dat dan al behoorlijk gevuld is met de veelal lijvige dertigers en veertigers die hun oude helden nog wel eens van dichtbij willen meemaken.

Tegen de tijd dat de show begint, zitten we samengeperst als sardientjes in een blik, maar dat maakt de stemming er zeker niet minder om. Al vanaf het eerste nummer ('P.T.L. – We Want Your Money') ziet men vooraan kans gezellig mee te hossen, wat gezien de grote lichaamsdichtheid een klein natuurwonder mag heten.
 
De immer goedgehumeurde Chris Milnes verzekert ons al vroeg in de show dat we geen verrassingen hoeven te verwachten, maar alleen oude krakers voor onze kiezen zullen krijgen. En inderdaad, gegarandeerde publieksfavorieten als 'Batman', 'Skinheads', het voor vele aanwezigen zeer bedreigende 'Death By Cholesterol', 'Little Pigs', 'Hippies Hate Water' (ons op het lijf geschreven), ze komen allemaal voorbij en worden vaak luidkeels meegeschreeuwd.

Toch is er wel in wat afwisseling voorzien: Er komt een cover voorbij van Iron Maidens 'Running Free' ("voor hen die Mucky Pup niet kennen" – overigens heeft men het letterbeeld van het eigen logo schaamteloos van deze Britten gejat), de gitarist krijgt de gelegenheid om zijn 'speelkunsten' te tonen met enkele bekende riffs uit het hardrock- en heavy metalsongbook, en op een gegeven moment krijgen we zelfs een hele heavy metalmedley, uitmondend in een cover van New Jersey-homie Glenn Danzig.

Voor die gelegenheid hult Chris zich in stemmig zwart – aan showmanship ontbreekt het deze goedzak met het uiterlijk van een reusachtige baby overigens sowieso niet. Na het typische Mucky Pup-anthem 'You Stink But I Love You' lijkt er dan bijna een einde te komen aan deze show, maar gelukkig komt men nog terug voor 'Three Dead Gophers'.

Tegen die tijd heeft Mr. Mucky Pup zich al van alle bovenkleding ontdaan – een neiging die wij zelf ondertussen ook krijgen, dus zijn we toch wel blij dat we even een frisse neus kunnen gaan halen. Mucky Pup heeft haar reputatie van een van de beste feestbands in het hardcore/metalbereik echter weer glansrijk waargemaakt met dit optreden, en iedereen kan dus tevreden huiswaarts keren. Mucky Pup rocks!