Onverhoopt kunnen we toch nog even van het zonnetje genieten want de bandleden van Gorguts blijken bij aankomst nog niet gearriveerd te zijn. Na even gewacht te hebben, komt daar gelukkig toch nog een tot de nok toe volgepropt busje aanrijden, en nadat men alle gear heeft uitgeladen, kan om half zes alsnog afgetrapt worden.
Gorguts geeft de death metal fijnproever waar voor zijn geld
Drown The Moth laat zien dat ook Tilburg kwaliteitsmetal in huis heeft
Het is een zonnige zondagmiddag, echt terrassen- en parkbankjesweer, maar de death metal connaisseur laat zich door de weersomstandigheden niet afleiden, die weet waar hij moet zijn: in het achtergedeelte van de Little Devil. Hier kan hij (of zij natuurlijk) zich kan laven aan wat zeldzaam goed uitgevoerd dood metaal.
DROWN THE MOTH
En die aftrap wordt verzorgd door Drown The Moth, een Tilburgse band met links naar Textures en het nieuwere Dodecahedron. De kenner van de scene weet dan genoeg: wat men ook maakt, het zal op het technische vlak zeker niet onder de maat zijn. Drown The Moth gooit het over de boeg van death metal met hardcore-invloeden (of andersom, net wat u wil) en doet dat heel verdienstelijk. Sfeervolle ambientinterludes geven de luisteraar de kans om op adem te komen van het technische metalgeweld dat ons door deze overwegend jonge knapen gebracht wordt. De frontmeneer heeft die gekwelde blik in de ogen die alle meisjes doet smelten en heren doet wenen – typisch een hedendaagse metalband dus, die de pijn van het (moderne) ‘zijn’ recht in de ogen durft te kijken. Want mensen, laten we onszelf niet bedriegen, we leven in een dode wereld.
Na het optreden horen we om ons heen wat gemor, met de strekking dat wat de band brengt niet echt origineel zou zijn. Ergens klopt dit wel maar het heeft nergens gestoord, daarbij is de band nog niet heel lang bezig, het kan nog alle kanten op gaan. Aan inzet en spelkwaliteit zal het in elk geval zeker niet liggen.
GORGUTS
Gebrek aan originaliteit kan men Gorguts in ieder geval niet verwijten. Deze death metal pioniers hebben een aantal grensverleggende platen op hun naam staan, waarbij vooral ‘The Erosion Of Sanity’ en meesterwerkje ‘Obscura’ een vermelding verdienen. Het laatste echt nieuwe werk dateert al van meer dan tien jaar geleden, maar de laatste tijd lijkt men weer op de goede weg, en heeft men het touren weer opgepakt – dit is al de tweede keer dit jaar dat ze in Tilburg te zien zijn, na hun verpletterende optreden op Neurotic Deathfest in maart. Het geluid is deze keer uitstekend in orde, en de enthousiaste publieksreactie doet frontman en opperhoofd Luc Lemay zichtbaar goed. We krijgen zelfs een voorproefje van nieuw werk, met opvallend rustige passages erin, maar wel overduidelijk ‘vintage’ Gorguts, vol onverwachte tempowisselingen en gierend gitaarwerk. Het optreden raast voorbij voor je er erg in hebt, en met afsluiter ‘Obscura’ en toegift ‘Erosion of Sanity’ zijn de titelnummers van de twee gaafste albums mooi vertegenwoordigd.
Toen Gorguts haar eerste mind-bogglin’ werkjes de wereld instuurde, was de metalscene waarschijnlijk nog niet echt klaar voor deze muzikale krachtpatserij, maar ondertussen is er veel veranderd, en het publiek voor dit soort (excusez le mot) ‘intellectuelenmetal’ is onmiskenbaar groter geworden. Goed dat Gorguts weer terug op de planken is, dat geeft hen de kans eindelijk de welverdiende vruchten te plukken van hun inspanningen.