Woensdag gaf Nina June haar afstudeerpresentatie van de Rockacademie in de Kleine Zaal van 013. Het was een succesvolle avond waarop veel vrienden, familie en docenten kwamen kijken naar de nu hopelijk voormalige studente. Nina June zong zelfverzekerd en vol passie en toonde dat zij dat diploma verdient. PUMPS Zelfverzekerd komt Nina June het podium van de Kleine Zaal op. Dat mag ook wel als je zo’n goede band achter je hebt staan en zelf ook nog eens een dijk van een stem hebt. Nina June draagt een zwart jurkje met daaronder hoge zwarte pumps, maar als ze even later het nummer Little Dreams (titelsong van haar debuutalbum) zittend op een stoel zingt, doet ze haar pumps uit en vervolgt ze haar afstudeerpresentatie op blote voeten. Het gaat Nina dus duidelijk om het goed zingen en lekker muziek maken. DROOM Tussen de nummers door vertelt Nina kleine dingen over haal studietijd op de Rockacademie. Zo vertelt ze dat ze vroeger dacht dat ze niet zo bijzonder was en er toch nooit zou komen, totdat een docent haar vertelde dat ze een stem heeft om veel platen mee te verkopen. Vanaf dat moment ging ze haar droom om zangeres te worden achterna. Gelukkig maar, want Nina zingt de sterren van de hemel. Het hele concert lang is er geen valse noot te ondekken. BLAZERS Nina bedankt veel van haar docenten. Een van hen is een trompetist die haar begeleidt met zijn blazerstrio de Amstel Horns. Blazers bij muziek voegt altijd iets extra’s toe, het geeft de muziek wat meer pit. Dat is nu ook het geval, alleen is het jammer dat de man met de trombone een muziekstandaard voor zich heeft staan met daar de bladmuziek op. Als je op het podium staat, moet je uit je hoofd spelen! COVERS EN BLOEMEN Het zijn niet alleen eigen nummers die Nina en haar band spelen. Zo spelen ze bijvoorbeeld een nummer van Amos Lee, waarbij het lijkt alsof de band dan pas echt is ingespeeld. Daarvoor spelen ze ook wel goed, maar nu spatten de vonken er pas echt van af. Het publiek, dat tot dan toe aandachtig en muisstil heeft staan luisteren, begint te dansen en gaat daar bij de volgende nummers vrolijk mee door. Iedereen schijnt elkaar te kennen en waarschijnlijk staan er ook voornamelijk vrienden en familie in de zaal. Op ongeveer de helft van het concert loopt er opeens een vrouw met een grote bos bloemen naar het podium. Nina kijkt verwonderd op en pakt ze dankbaar aan. Blij zingt ze weer verder. Nina zingt ook het nummer Wicked Game van Chris Isaak. Dit nummer wordt ingeleid door de violiste. Jammer genoeg is dat niet al te fijn. Haar toon is een beetje krakerig en hier en daar speelt ze zelfs vals. Nina zingt het slijmerige nummer van Chris Isaak daarentegen erg mooi en met veel gevoel. Stiekem is de uitvoering van Nina zelfs beter en muzikaler dan die van Chris... Het is fijn dat er weer een zangeres begint door te breken die echt goed kan zingen. Nina heeft een aparte stem die soms een beetje op die van Ilse DeLange lijkt, maar niet te veel. Nina en haar band maken weer eens èchte muziek. Het kan toch niet anders dat deze Rockacademiestudente met vlag en wimpel is geslaagd..