Totaal plaatje klopt bij Suuns in uitverkocht Rotown

Suuns.. Suuns.. Suuns..?

Tekst: Joris Telgen, Foto's: Marcel van Leeuwen ,

Suuns.. Suuns? Rare naam of niet, Rotown is vandaag afgeladen voor deze band uit Montreal, Canada. Suuns bracht recent hun tweede album ‘Images Du Futur’ uit op het Secretly Canadian label. Op Best Kept Secret viel de band al goed in de smaak met hun kenmerkende sound van electro, krautrock en post punk. De band beleeft in 2013 een topjaar en het is dan ook de verwachting dat de uitverkochte show van vanavond, een hele goede gaat worden.

Op het podium staan twee gele spotlampen opgesteld voor een muur van apparatuur. Drums, gitaren, synthesizers, versterkers en effectpedalen met genoeg gezamelijke processorkracht om een kleine kernexplosie te modelleren. Suuns is een band van de eenentwintigste eeuw. Er is via de achterkant van het podium nog één kleine opening waardoor de vier leden van de band, via het drumstel, het podium op kunnen klimmen. Suuns is niet de gemiddelde naar zweet stinkende rockband. Zanger Ben Shemie, heeft wat weg van Stewie Griffin als hij een boosaardige blik op het publiek werpt alvorens hij zijn gitaar oppakt en zijn omgeving volledig lijkt te vergeten. Drummer Liam O’Neill, met een lichte centenbak, drukt op wat knoppen van zijn drumcomputer en Suuns vertrekt in een bijna 15 minuten durende jamsessie vol psychedelische synthesizer geluiden en krakende gitaarnoise. Hoewel het viertal eruit ziet als de harde kern van een schaakclub die besloten heeft om een rockband te beginnen, staan ze met volledige overgave op het podium. In het minimaal verlichte Rotown ontstaat een duistere, maar zeker niet oncomfortabele sfeer waardoor niet alleen de mannen van Suuns maar ook het publiek in de zaal lichtelijk vergeet waar ze zijn.

Na het openingsnummers wordt het publiek, zoals het een goede indieband betaamt, volledig genegeerd en wordt ‘2020’, de hitsingle van Images Du Futur, ingezet. Het nummer, met hitsig gitaarloopje, is een typische Suuns track. Het nummer heeft een complexe opbouw maar is voorzien van herkenbare, terugkerende elementen die ervoor zorgen dat het nergens chaotisch of onoverzichtelijk wordt. Er vindt een continue verschuivingen plaats tussen hard en zacht, tussen verschillende, dansbare, ritmes en melodieën. Suuns voelt, door het hoge digitale gehalte, licht synthetisch aan maar ze spelen met genoeg emotie om een te grote afstand tussen band en publiek te voorkomen.

De nummers blinken op zichzelf niet heel erg uit en ook de teksten of boodschap van de band, Shemie is gedurende het hele optreden onverstaanbaar, is onduidelijk. De kracht van het optreden van Suuns zit hem in het totaal plaatje. De sfeer die de band neerzet, de presentatie, het geheel heeft een bepaalde abstractie die er uiteindelijk toe leidt dat alles op zijn plaats valt. Daarnaast bestaat Suuns uit vier formidabele muzikanten met een gigantisch arsenaal van apparatuur die zichzelf, in totale concentratie, helemaal leeg spelen op het podium. Hoewel de set iets aan energie inlevert aan het einde, het had niet veel langer moeten duren, ontkom je er als luisteraar niet aan om op te gaan in de complexe, ritmische maar pakkende nummers. Suuns geeft een indrukwekkende show weg hier in Rotown waarmee ze hun reputatie zeker waar maken. En die bandnaam? Suuns is Thais voor Zeroes, de oude naam van de band. Dan weet je dat ook weer.