2012 - rotterdam - 3voor12

Motel Mozaique: Turkse rockers Hayvanlar Alemi zijn dode letter op het programma
Een lange rit naar het eind van de setlist
21 april 2012

Niemand heeft er ooit van gehoord: Hayvanlar Alemi, de psychedelische rockband uit Ankara, Turkije. Ze staan op een kritische positie geprogrammeerd, namelijk deels overlappend met Fink, Ben Caplan, AM & Shawn Lee, Jamie N Commons en Le Le. Het resultaat is een net halfvol gevulde zaal. Toch klinkt het goed: Psychedelische rock, surf, folk en dat alles met een exotisch Turks sausje. Het wordt ook niet voor minder aangekondigd: “Hayvanlar Alemi’s cosmic sound will ravish anyone and everyone.”
Motel Mozaique: 2:54 is nog niet droog achter de oren
Schattige lo-fi noisepop bestaat niet? Wel!
21 april 2012

Genoemd naar een moment in ‘A History Of Bad Men’ van The Melvins heeft het Engelse bandje 2:54 de aandacht op zich weten te vestigen. De zusjes Hannah en Collette Thurlow vormen de basis van 2:54. Ze hebben pas één korte EP uitgebracht onder de naam ‘Scarlet’. De meningen zijn verdeeld over deze band. Zijn charme en charisma genoeg, zonder technisch uit te blinken?
Motel Mozaique: De ongelooflijk strakke show van Bart Constant
Zo foutloos dat je de foutjes gaat missen
21 april 2012

Amsterdammer Rutger Hoedemaekers, wonende in Berlijn, is al enige tijd klaar met de electropop van About en staat onder de naam Bart Constant op het Motel Mozaique festival. Hij wordt begeleid door twee mooie dames op drums en toetsen. Bart Constant is strak in pak en gaat, klaar voor de strijd, achter zijn laptopconsole staan.
Motel Mozaique: 120 Days speelt op chaotisch podium vol elektronica
Krautrock- punk- en acid house-liefhebbers opgelet!
20 april 2012

Het is een chaos. Er staat een veelvoud aan elektronica op het podium. Synthesizers, drumcomputers, laptops, effectpedalen en samplers. Sommige bands nemen genoegen met enkel drums en gitaar, 120 Days uit Noorwegen doet het tegenovergestelde: naast al het eerder genoemde, is een basgitaar het enige traditionele instrument op het podium. Wat krijg je als je Kraftwerk en Joy Division in één ruimte opsluit en beveelt een nummer te maken? Juist, deze band.
Sfeerverslag dagprogramma vrijdag
Plaza Mozaique, Perron Mozaique, Haircut before the Party en het Contemplatorium
20 april 2012

Motel Mozaique is een festival waar kunst, architectuur, dans en muziek samenkomen. Ook overdag zijn er veel evenementen in Rotterdam. 3voor12 was erbij!

Plaza Mozaique, Schouwburgplein voor normale mensen, is met veel restaurants, een bioscoop en een casino de perfecte plaats om te beginnen op Motel Mozaique. De bezoeker komt echter voor hele andere zaken: even je haar laten knippen tijdens Haircut Before the Party, strandstoelen ontwerpen of genieten van ´illegale´ artiesten tijdens Vive la Straatmuzikant.
Directeur Sam Maipauw weg bij Nieuwe Oogst
Rotterdams podium moet op zoek naar een vervanger
20 april 2012

Het Rotterdamse cultuurpodium De Nieuwe Oogst en Sam Maipauw gaan uit elkaar. Sam Maipauw trad op 1 mei 2009 aan als directeur van het op te richten Urban Culture Podium, dat later de naam De Nieuwe Oogst kreeg. Over de reden van zijn vertrek is op dit moment nog niets bekend.
Nieuw festival in Rotterdamse haven: ContainerFest
O.a. Model 500, µ-ziq en 16Bit spelen tegen een decor van containers
20 april 2012

Ze schieten als paddestoelen uit de grond: festivals met een industrieel tintje. Het nieuwe Rotterdamse festival ContainerFest valt daar ook onder. ContainerFest vindt plaats tegen het decor van containers in de Rotterdamse haven, en kent een multidisciplinaire aanpak: progressieve elektronische muziek wordt gecombineerd met andere kunstvormen als performance, kunst- en lichtinstallaties, visuals en industriële decors. Organisator Frans Dietvorst: “Een festival moet een totaalbeleving zijn.”
Motel Mozaique: Veel tranen, agressie en frustratie in performance van Cecilia Moisio
Hi, my name is Cecilia and I am codependent
20 april 2012

Er staan vijf lege stoelen op het podium. Één voor één komen de spelers van ‘Hi, my name is…’ de zaal in. Ze knikken, mompelen iets en gaan zitten. Dan neemt de eerste het woord: “Hi my name is Cecilia and I am codependent”. Daarna volgt een tirade, een monoloog van minimaal een kwartier waarin Cecilia elk donker hoekje van haar getergde ziel op het publiek afvuurt. Het moge duidelijk zijn, dit is geen lichte voorstelling.