Na Eurosonic werd er erg positief over Wolf People gesproken. Dit Britse kwartet heeft vorig jaar november hun debuut 'Steeple' uitgebracht en is nu volop aan het touren. De afgelopen twee weken hebben ze getourd door Europa en vanavond is alweer één van de laatste shows. Vanavond staat Rotown op de planning.
 
Wanneer de vier mannen het podium beklimmen wordt het publiek meegezogen naar de jaren zestig/zeventig. Alsof je meegesleurd wordt in een tijdmachine nemen ze je mee naar de tijd van Led Zeppelin, The Doors en Deep Purple. Met hun psychedelische muziek en vurige gitaarsolo's hypnotiseren ze de mensen in de zaal. Jammer dat de bassist zo onzeker uit zijn ogen kijkt. Hij heeft een blik in zijn ogen alsof hij ieder moment kan wegduiken in een hoekje. Gelukkig kan hij helemaal opgaan in de muziek als hij niet in het publiek kijkt. Instrumentaal is deze band erg strak. Aan sommige nummers lijkt geen einde te komen, want het gaat maar door en door en door. Niet vervelend, want de bandleden produceren heerlijke geluiden waar menig muzikant jaloers op kan zijn. De drummer is erg geconcentreerd bezig en zijn drumspel is daarom bijzonder om te aanschouwen. Compleet in zijn eigen psychedelische wereld vormt hij de basis van de oldschool Wolf People sound.

Eén nummer van Wolf People is voor het grootste deel instrumentaal. Een heerlijke sound, die live beter tot zijn recht komt dan op de cd. Vanavond wordt er geïmproviseerd en ontstaat er een strakke set. Ze spelen naast eigen nummers ook een traditioneel Schots nummer. Het publiek beweegt tegelijkertijd hun hoofd op de maat van de muziek. Dit moet een waanzinnig gezicht zijn geweest vanaf het podium. Ondanks de lage opkomst mag de band blij zijn met de mensen die er wel waren. Zij deden enthousiast mee en vooral vooraan was het een feest. Na geschreeuw om meer komt Wolf People terug voor twee toegiften. Wolf People knalt, overtuigt en swingt, maar stiekem miste af en toe wel een jaren zestig orgeltje. Al met al heeft Wolf People een optreden gegeven die de Rotown geschiedenisboeken ingaat als fenomenaal. Zeg je Wolf People, dan zeg je ook gitaarsolo's waar je U tegen zegt. Zoals het publiek al zei: "We want more!"